Tίποτα δεν έχει αλλάξει...

Λοιπόν εδώ και 133 χρόνια δημόσιου βίου, στην πολιτική τίποτα δεν
έχει αλλάξει και η ίδια παθογένεια στη διαφθορά την "κοσμεί", κι΄όπως
πάει "παραδοσιακά" αυτό θα συμβαίνει στον αιώνα τον άπαντα !!!.
Ενας βουλευτής που είχε εκλεγεί 1874-1879, ενώ αγόρευε στη Βουλή
με θέμα τη διαφθορά στο δημόσιο βίο, κάποιος άλλος, τον πρόγκιξε
λέγοντάς του "πες μας τι γράμματα γνωρίζεις ;". Κι απτόητος το ρήτορας
του απάντησε : "Γνωρίζω ως το ρήμα κλιέφτω, κλιέφτεις, κλιέφτει"!!!
Σκεφθήτε πόσο ενδημική είναι αυτή η χολέρα ολόκληρες εκατονταετίες!.
Κι ακόμη το 1888 σε μια σατυρική εφημερίδα "Ο Ραμπαγάς" ένας περί-
φημος μαχητής της πένας ο Κλεάνθης Τριαντάφυλλος με ένα αμίμητο
στιχούργημα προς τον τότε πρωθυπουργό Χ.Τρικούπη τον προτρέπει:
"Ψάχτους όλους, ψάχτους όλους/ όλοι, όλοι κάτι κρύβουν/Είναι λερω-
μένοι όσω/και τα χέρια τους αν νίβουν/Ψάξε τους εχθρούς και φίλους/
ψάξε όλη την παρέα/Κι απ΄τη Ρούμελη κι απόλα/τα νησία και το Μωρέα/
ψάξε, ψάξε, στο Χριστό σου/Και στον ίδιον εμαυτόν σου".
Λίγο πριν από το παραπάνω ένας άλλος σπουδαίος ο Μιχαήλ Μητσάκης
στο δικό του σατυρικό έντυπο "Ο Θόρυβος" έγραψε :
"Στης Ελλάδος την ένδοξη ράχη/Η κλεψιά περπατώντας μονάχη/
Εις την τσέπη το χέρι κρατεί/ Και τον κόσμον αναγκάζει να κρίνη/
Οτι κλέφτες μονάχα έχουν μείνει/Εις την άλλοτε τίμια γή!!!".
Τι να σχολιάσει κανείς όταν διαπιστώνει ότι κυβερνήσεις μεν
αλλάζουν αλλά το "χούϊ" παραμένει, η μεθοδολογία είναι η ίδια,
οι πολιτικοί μας με τους "γκαρδιακούς πολιτικούς φίλους" αλωνίζουν
το δημόσιο , όπως ακόμα και σήμερα μ΄αυτή την απίθανη Ομολογιάδα
που τρεις μήνες τώρα βρωμίζει τη φτωχή καθημερινότητά μας.
Κι οι ψηφοφόροι εκεί, μαζοχιστικά, δίνουν την ψήφο τους με την
κρυφή ελπίδα ότι θα γλύψουν κάνα κόκαλο !. Ξεφτίλα. 11-6-07

Φως στο έσχον, έρεβος όμως στο πόθεν.

Προ ημερών δημοσιεύτηκε ακόμα μια φορά για το 2006, το περίφημο
"Πόθεν έσχες" των εθνοπατέρων. Ίδια γεύση όπως κάθε χρόνο.
Παράθεση χορού εκατομμυρίων ευρώ, μετοχές, ομόλογα, συμμε-
τοχές σε εταιρείες, χωρίς να αναφέρεται η δραστηριότητά τους,
χωρίς να μπορεί να ελέγξει κανείς περί τίνος ακριβώς πρόκειται.
Κι αυτό όταν στο Σύνταγμα προβλέπεται ρητώς απαγόρευση
συμμετοχής σε εταιρείες ή επιχειρήσεις που έχουν οποιαδήποτε
συναλλαγή με το Δημόσιο. Σκοτάδι λοιπόν στο πόθεν έσχες !.
Πατρίκιοι και πληβείοι ( υπάρχουν ελάχιστοι), σκαφάτοι και μη
ιδιοκτήτες νησιών και δασικών εκτάσεων και κάτοχοι ακινήτων
στο εξωτερικό !!!.
Βαθύπλουτοι : Ο Καρατζαφέρης με 37 ακίνητα!!!!!!!
Οι Βουλγαράκης και Μπασιάκος με 47 και 48 ακίνητα.
Ο βουλευτής Αργύρης με 43 ακίνητα!!!!!!!. Κι αναρωτιέται
κανείς, ήταν τόσο τυχεροί ώστε να τους πέσει ο πρώτος αριθμός
του λαχείου, ή είχαν μια τόσο επιτυχημένη και προσοδοφόρα
επαγγελματική δραστηριότητα, ή πήραν τόσο μεγάλες κληρο-
νομιές ; Πλουσιόπαιδα λοιπόν με τρανταχτές προίκες !!!
Κι από κοντά ο Αλαβάνος. Ο δεύτερος πλουσιότερος αρχηγός
κόμματος σταθερά επί χρόνια. Η Παπαρήγα σταθερά η φτωχότερη!.
Πολύ χρήμα λοιπόν, πολλές αγορές, αριστοκρατία του χρήματος,
επικερδέστατο επάγγελμα, σπίτια,σπίτια ων ουκ έστιν αριθμός,
γι αυτό όταν πάμε για εκλογές, χιλιάδες...σωτήρες του λαού
ξεσχίζονται να γίνουν βουλευτές, ιδίως οι μεγαλόσχημοι
συνδικαλιστάδες.
Πάντως τα πλούτη των βουλευτών αυξάνονται και πληθύνονται
με μαγικό τρόπο. Και κυρίως αυτών που δεν έχουν δουλέψει
ούτε μια ώρα στη ζωή τους... Φαίνεται πως είναι άνθρωποι με
ιδιίατερα προσόντα. Πως να τους εκτιμάμε τότε ;
Πλούτος και εξουσία πάνε μαζί. Και στους μισθοσυντήρητους
από ένα κουλούρι την ημέρα οι αυξήσεις από τις κυβερνήσεις και
των δύο κομμάτων.

Τρία διαμάντια.

Από το σπουδαίο βιβλίο " Τότε που οι άνθρωποι γελούσαν"
του μέγιστου Α.Σακελλάριου και Δ.Λεβιθόπουλου.

" Η αρχοντιά δεν πάει υποχρεωτικά με το χρήμα, όπως η μιζέρια
δεν πάει υποχρεωτικά με τη φτώχεια".

" Η αγάπη είναι περίεργο πράγμα. Όταν επιβάλλεται, ξεθυμαίνει.
Όταν εμποδίζεται, φουντώνει".

" Πρώτα δεν μας ενδιέφερε τίποτα. Κι αυτό ήταν ανησυχητικό.
Τώρα μας ενδιαφέρει το "τίποτα". Κι αυτό είναι καταστροφικό".

Στερνή μου γνώση κλπ.

Δήλωσε προ ημερών πρώην υπουργός ο κ.Μπένος ότι αποσύρεται
από την πολιτική, ότι τα είδε, τα ξέρει, τα έζησε και τώρα στα στερνά
κατήγγειλε ανοιχτά τα δύο κόμματα της εξουσίας. "Θέλω είπε-στο μέρος
της ευθύνης που μου αναλογεί-να ζητήσω ταπεινά συγγνώμη από τη
νεολαία της πατρίδας μας, έναντι της οποίας κυρίως οι δύο παρατάξεις
της εξουσίας έχουν κάνει δυστυχώς ανομολόγητα πράγματα... Αν είχαν
την άνεση να μας παρακολουθήσουν οι νέοι της πατρίδας μας σήμερα,
θα μας μούντζωναν και θα βάθαινε ακόμη περισσότερο η αναξιοπιστία
στο πολιτικό σύστημα".
Φυσικά τα ΜΜΕ έκαναν το κορόϊδο και δεν έκαναν πρώτο, ούτε και
στα ψιλά τους το θέμα του πολιτικού υστερόγραφου του παραπάνω.
Το κουμπί όμως είναι γιατί δεν τα έλεγε τότε που "μαχόταν" για το
κόμμα του και την κυβέρνηση που υπηρετούσε. Όποιος αποχωρεί
έχει την άνεση να λέει ό,τι θέλει και να κρίνει ή κατακρίνει ό,τι
νομίζει.
Τι έκανε τότε λοιπόν, ως αρμόδιος προσλήψεων στο υπουργείο
Δημόσιας Διοίκησης και με ποιό τρόπο διαμαρτυρήθηκε γι΄αυτά
τα φαινόμενα, όταν διόριζε από το παράθυρο χιλιάδες χιλιάδων
γραμμένων στις κλαδικές οργανώσεις του κόμματός του ;
Αλλά βλέπετε κανείς δεν πριονίζει το κλαδί πάνω στο οποίο
κάθεται...
Μήπως τότε θεωρούσε ότι όλα αυτά δεν αφορούσαν το ΠΑΣΟΚ;
Λεβέντικη η δήλωση που ξεσκέπασε τα "σημεία και τέρατα" που
υποστήριξε τότε, αλλά όσα είπε ήρθαν πολύ αργά κι είναι αργά
πιά για δάκρυα.
Πάντως είναι ο μοναδικός που κατήγγειλε όλα αυτά τα άθλια.

Δεν μας ενδιαφέρει το πότε των εκλογών.

Αυτά τα ΜΜΕ είναι για πέτρες...
Ψειρίζουν τη μαϊμού, από κάθε λέξη ή υπονοούμενο που θα πει ο κάθε
πολιτικός κι οι Κασσάνδρες μαντεύουν πότε θα γίνουν! Κι αν οι πολι-
τικοί πονάνε, για το πότε, ώστε να αρχίσουν τα ταξίματα, τις υπο-
σχέσεις, τις "δεσμεύσεις" του κό..., που ΠΟΤΕ δεν τηρούν, τι μας
ενδιαφέρει σαν λαός, όταν το κεφάλι είναι σκοτισμένο από χίλια
δυο προβλήματα και ανασφάλειες.
Η κάθε κυβέρνηση κι η αντιπολίτευση ημιπαράλυτες, η μεν ασθμαί-
νοντας προσπαθεί να μας ρίξει κατακέφαλα ό,τι είχε υποσχεθεί
προεκλογικά, αλλά δεν ...πρόκανε γιατί άλλα σοβαρά την απασχο-
λούσαν, η δε ξεπερνώντας τον εαυτό της ρίχνει στην ...πιάτσα το ένα
Ελδοράδο πάνω στο άλλο με επωδό εκείνη την πλάκα" δεσμεύομαι
να κάνω τούτο ή εκείνο". Μωρέ δεσμεύσεις λες και θα τους ζητήσει
κανείς το λόγο...
Δεν θα βρεθεί ποτέ ένα κόμμα-κυβέρνηση να πει : ¨Ο,τι έκανα
έκανα, ότι κυβέρνησα, κυβέρνησα, πάμε τώρα να κάνουμε ένα
απολογισμό, χωρίς το αχρείαστο, καταστροφικό και ενίοτε αυτο-
καταστροφικό άγχος- για να μη πούμε άλγος- της επανεκλογής.
Γιατί φαίνεται ότι για μια επιτυχημένη διακυβέρνηση και προκειμένου
να προσηλωθεί η σκέψη στην τρέχουσα θητεία, η επόμενη 4ετία θα
όφειλε να είναι απαγορευμένη για τη χώρα μας τουλάχιστον.
Διότι έτσι που καταντήσαμε, η κάθε θητεία, υπηρετεί την επόμενη,
κι αυτή τη μεθεπόμενη κοκ. Ώστε τελικά η πολιτική αναβάλλεται
επ΄άπειρο, ανάγεται στο πουθενά και περιορίζεται στο τίποτα.