Οι ανίδεες διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων

Δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών ότι η λάθος αγορά ομολόγων
οφείλεται "στις ανίδεες διοικήσεις" των ασφαλιστικών ταμείων.
Μα ω αγαθέ , γιατί τις διορίσατε τότε αφού είχαν βαθειά
μεσάνυχτα από πολύπλοκες τραπεζικές εργασίες ; Γιατί δεν ΄
διορίσατε και κανέναν ατσίδα ώστε να μην κάνουν...γκάφες ;
Ή βόλευε "η ανιδεότητά τους" τα σαϊνια των χρηματι-
στηριακών εταιρειών που ξεζούμισαν τα ταμεία κερδίζοντας
πελώριες προμήθειες !.
Επί της ουσίας, βέβαια, όλοι ξέρουν ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί
αυτή η κατάσταση. Ότι δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική
εξυγίανση, αν δεν αντιμετωπιστεί αυτός ο κατακερματισμός
των ταμείων, αν δεν διαμορφωθεί ένα θεσμικό πλαίσιο που δεν
θα επιλύει συγκυριακά-αν τα επιλύει κιόλας-τα προβλήματα,
αλλά θα διαμορφώνει τους όρους για μια εξυγίανση σε βάθος
χρόνου και όχι μερικών μηνών... 18-4-07

Η μικροεξουσία.

Μεγάλη γάγγραινα η δημοσιουπαλληλική μικροεξουσία.
Ελλιπής ενημέρωση των καρεκλοκένταυρων, στρεβλή ερμηνεία
των όποιων διατάξεων που σε αφορούν,ανευθυνότητα και
οχύρωση πίσω από το γραφείο, τόπο πλεξίματος, ακατάσχετης
τηλεφωνοφλυαρίας για τη χθεσινή έξοδο,συνταγές μαγειρικής,
ποδοσφαιροκουβέντα κι αδιαφορία για τον "πελάτη".
Σαν σαδισμός η υποχρέωση να εξυπηρετηθείς, να σου πει
τι θέλεις, και η δολοφονική πάσα " πήγαινε δίπλα", κι από
κει πιό δίπλα και ξανά στον αρχικό σαδιστή !.
Εφευρίσκουν νέα τείχη γραφεικρατικά κάθε φορά για να νιώσει
την μικροεξουσία τους η γιαγιά που περιμένει. Και τα κάνουν
όλα δύσκολα, απραγματοποίητα για να δικαιολογήσουν το ρόλο
και το μισθό τους.
Κι αν αγανακτήσεις και πεις τη μαγική φράση " θα πάω στους
...εθνικούς τηλεδικαστές της τηλεόρασης"ε τότε ξαφνικά τους
πέφτουν τα παντελόνια κι είναι όλο γλύκες και υποχρεωτικότητα.
Αχ αυτή η μονιμότητα, κακή ασπίδα στον κάθε κατεργάρη. 12-4-07.

Καθημερινή εχθρότητα

Καθημερινή εχθρότητα, τόσο που κατάντησε αμελητέα. Ελάχιστους, ελάχιστα,
απασχολεί γιατί συνήθως ακούμε, βλέπουμε και προσπερνάμε. Κάνουμε από
αδιαφορία μια ζημιά στην περιουσία κάποιου, άρα φερνόμαστε εχθρικά αφού
αδιαφορούμε, φεύγουμε , διότι δήθεν βιαζόμαστε ( έτσι δικαιολογούμε τη ζημιά
που προκαλέσαμε) και ψάχνουμε οποιαδήποτε δικαιολογία για τη συνείδησή μας.
Σκέτος ανταρτοπόλεμος . Χτύπα και φεύγα σαν καταδρομή. Έκανε μανούβρα ο
άλλος μέσα στη νύχτα, χτυπάει εκκωφαντικά όποιου άτυχου το ΙΧ βρέθηκε εκεί,
ξυπνάει η γειτονιά και στι πι και φι κάνει τις μανούβρες, μαρσάρει και μη τον
είδατε !. Πολιτισμένος ο κύριος. Που να μπλέξει μέσα στη νύχτα με τροχαίες,
καταθέσεις, φωτογραφίες, διμαρτυρίες κλπ. Μην τον είδατε...
Χαρά στο πράγμα. Συμβαίνουν τόσα και τόσα καθημερινά, εδώ ο κόσμος
καίγεται και για ένα φτερό, φανάρι , καθρέφτη θα νιαστούμε ;
Χτυπάμε αγνώστους και γλιστράμε αθέατοι στην ανωνυμία.
Ευθύνες δεν αναδεχόμαστε, εδώ ακόμα και οι υπουργοί υποστηρίζουν ότι
δεν έχουν πολιτική ευθύνη ( όρα ομόλογα), και βγάζουμε την ουρά μας
από ό,τι κακό ή καλό συμβαίνει. Ποιά παιδεία τώρα έ ; 10-4-07

Ιανοί...

Άνθρωποι που δεν πήγαν φαντάροι κομπιναδόρικα ελεειονολογούν
όσους την κοπάνησαν παρομοίως. Πλουσιοπάροχα αμοιβόμενοι
δημοσιογράφοι, ρωτάνε συνταξιούχους των 500 ευρώ πως περνούν
το μήνα τους!. Λαθρόχειρες στη δημόσια ζωή, κατηγορούν τους
προηγούμενους ότι "και σεις τα ίδια κάνατε". Συμψηφισμοί !!!
Αθλητικές εφημερίδες με έξαλλους τίτλους με πρωτοσέλιδα κολο-
δάχτυλα ή τη λέξη Da Pipa , μετά την ήττα του Ολυμπιακού
από τον ΠΑΟ, που έχουν γράψει και οι Ολυμπιακοί τα ίδια,
σήμερα ολοφύρονται για το άτυχο θύμα στη σύρραξη της Παιανίας
ζητώντας να συστηθούν Γκουαντάναμο και να σταλόύν στο απόσπασμα
οι χούλιγκανς!!!.
Μεταμορφώσεις του Οβιδίου κατά το δοκούν !.΄Αθλιες μεταλλάξεις
που δηλητηριάζουν έως μυλεού οστέων τους νέους.
Πρόεδροι Ομάδων και παράγοντες του αθλητισμού που με ενέργειές
τους οπλίζουν τα χέρια των φανατικών, σήμερα καταδικάζουν όσα
έγιναν!.
Πολιτικοί, αιχμάλωτοι των συμφερόντων έχουν το θράσος να κάνουν
δηλώσεις περί βίας.
Μια απέραντη υποκρισία, διπλοπρόσωποι Ιανοίκατακλύζουν την
καθημερινότητα αηδιαστικά.
Κι από την άλλη θύτες και θύματα μαζί, στην Παιανία,ποιός θα "φάει"
ποιόν, αδίστακτα, με δολοφονικά μάτια να πάρει ό ένας το κεφάλι
του άλλου, με πολεμικές τελετουργίες ζωής και θανάτου. Όμως όταν
υπάρχει νεκρός, ποιός μπορεί να ψελλίσει κατανόηση και τρυφερότητα
για τους χουλιγκάνους, έστω και όταν όλα αυτά τα παιδιά πυρπολημένα
από το αμόκ μιας ανερμάτιστης, χαμένης ζωής, έχουν γραμμένη τη ζωή
στα παλιότερα παπούτσια τους. Έστω κι αν ζουν σε σμπαραλιασμένα
σύνολα όπως οικογένεια,γειτονιά, ανεργία, ανασφάλεια,κοινωνία,κράτος.
2-4-2007.