Αφασία ή ψευδαισθήσεις ;

Έχει δημιουργηθεί η εντύπωση, το γράφουν οι εφημερίδες, ότι οι
μεμονωμένες δράσεις των κουκουλοφόρων ανησυχούν την εξουσία
μόνο στο βαθμό που η δράση τους , είναι δυνατόν να προκαλέσει
συλλογικές κινητοποιήσεις. Κι έτσι τις ανέχεται σαν μικροξεσπά-
σματα περιθωριακών νεαρών, πράγμα που το βλέπουμε συχνά,
φαινόμενο που ξενίζει αφού γίνονται ελάχιστες συλλήψεις οι
οποίες ακυρώνονται από τη δικαιοσύνη, όταν δεν τεκμηριώνονται.
Είναι γεγονός ότι όλα όσα γίνονται δεν πολυσυγκινούν την κοινωνία,
που είναι καθηλωμένη σε ένα ρόλο θεατή, καταναλωτή, μονίμως
εξαρτημένο από τις τράπεζες, με τις συνεχείς αυξήσεις των τόκων,
από το κράτος, τις ΔΕΚΟ κλπ. και την οδηγεί στην ψευδαίσθηση, ότι
με την ψήφο της μπορεί να τιμωρήσει την πολιτική και τους εραστές
της, ορίζοντας τις τύχες της.
Επομένως αυτός ο ορυμαγδός των προκλήσεων των κουκουλοφόρων,
της είναι αδιάφορος, όταν όσα καταμαρτυρούν τα κανάλια με τα
σκάνδαλα που αποκαλύπτονται καθημερινά, την τρομάζουν τόσο με
την ανεργία και τη φτώχια, τη συνεχή άνοδο των τιμών των πάντων,
κι όσο διαπιστώνει ότι δεν καλυτερεύει η καθημερινότητά της, πολύ
λίγο την πονάει αν καίγονται τα Εξάρχεια και μερικά αυτοκίνητα.
Πως να συμπάσχει με τους συνανθρώπους, των οποίων καίγονται
τα αυτοκίνητα και τα μαγαζιά, όταν καθημερινά καίγεται η τσέπη
τους και για το βιοπορισμό της σφίγγει κάθε μέρα περισότερο τη
ζώνη τους. ΄Αλλωστε τι θα μπορούσε να κάνει, έτσι ανοργάνωτη
και σκόρπια που είναι, όταν οι κομματισμένοι περίκλειστοι στα
συμφέροντά τους αγνοούν το λαό.
΄Αλλο βέβαια η οργανωμένη τρομοκρατία !. 11-5-07.