Καθώς μπήκε το φθινόπωρο κι αρχίσανε οι δροσιές, καθώς κατάκατσαν
οι στάχτες και τα αποκαϊδια ολόκληρου του πιο τραγικού καλοκαιριού
στην ιστορία μας, καθώς τα πρωτοβρόχια θα πνίξουν καμένους και
καμένα, καθώς το διαρκές ανταγωνιστικό κρεσέντο...παροχών των
αρχηγών του δικομματισμού μας ρίχνεται κατακέφαλα με προσωπικές
...δεσμεύσεις του κό..., καθώς ο ένας στους πέντε υποψήφιους βο(υ)λευτές
είναι από ...σόϊ πολιτικό ως γονίδια ίδιας πολιτικής ( κόρες, γιοι, ανήψια
κουνιάδοι, γαμπροί και ξαδέλφια) που αν εκλεγούν όλοι θα είναι το 20%
των βο(υ)λευτών της ...κληρονομικής μας δημοκρατίας, άρα ex officio
σωτήρες και αγωνιστές της δημοκρατίας, όπως οι κληροδόχοι τους,
( κι η Φώφη με το βαρύ πατρώνυμο φιλοδόξησε να μας σώσει, αλλά
μια στραβομάρα ; ή άλλο τι ; μας στέρησε το φωτοβόλο άστρο της) ,
ένας ολόκληρος λαός μοχθεί, εργάζεται, αγωνιά και αγωνίζεται για
την επιβίωσή του, στριμωγμένος και πάντα στη γωνία, με την ελπίδα
για μια ακόμα μια φορά, μήπως-λέω μήπως τα ευγενή τζάκια ρίξουν
μια ματιά προς τα κάτω, κάνοντας την ελπίδα να πλησιάζει στην
υλοποίηση των υπεσχημένων.
Ας ζυγίσουμε την ψήφο μας με πολύ σοβαρότητα. 12-9-07.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου