Ν΄ακουμπήσουμε κάπου...

Η εποχή μας στην πατρίδα είναι πολύ δύσκολη με τη μεγάλη
ανεργία, την προβληματική υγειονομική περίθαλψη, τα χάλια
της παιδείας, το ασφαλιστικό και την μεγάλη ακρίβεια που
εξανεμίζει μισθούς και συντάξεις και δεν μπαίνει ένα φρένο με
την κυβέρνηση, κι όλες τις προηγούμενες να μην μπορούν να βάλουν
φρένο.
Συνεχώς υπερκέρδη τράπεζες και επιχειρήσεις κι ο Γκαργκάνας
να λέει μονότονα ότι φταίνε οι αυξήσεις στους μσθοσυντήρητους!!!
Τι μένει λοιπόν στο φτωχό λαό ; Που να ακουμπήσει ένα κεφάλι
γεμάτο προβλήματα με καθημερινές αγωνίες να τα φέρει βόλτα,
να βλέπει τους πολιτικούς που δεν μπορούν να του εμπνεύσουν
ένα όραμα, μια προοπτική, μια ελπίδα που θα μπορούσε να
συγκινήσει σε ένα στόχο που άγονται και φέρονται από την TV.
Θέλουμε ηγέτες που θα μας εμπνέουν , που θα μας εξυψώσουν
το φρόνημα που θα θυσιάσουν τα δικά τους χάριν του κοινού
καλού, της ελπιδοφόρας προκοπής. Όνειρα έ ;
Αντ΄αυτών βλέπουμε καθημερινά σκάνδαλα διαφθοράς και
χρηματισμών ατιμώρητα!!!. Χρηματιστήριο του 1979-00 στο
αρχείο, υποκλοπές στο αρχείο, ομόλογα των ταμείων πάλι αρχείο.
Υπόθεση "Σίμενς"πάει για αρχείο ; Απελπισία.
Το Σκοπιανό ; Γελοίοι πολιτικοί χειρισμοί μέχρι τώρα.
Γι΄αυτό ο λαός ακούμπησε στον Χριστόδουλο. Μπορεί να απλώθηκε
και σε πολιτικά θέματα ως μη ώφειλε, αλλά μίλησε στο λαό, πήγε
κοντά του, έδειξε χαμόγελο και καλωσυνάτο πρόσωπο, που δεν
βλέπουμε τέτοια στους πολιτικούς.
Ηγέτες εν απολύτω ανεπαρκεία. Εξέλιπε το είδος. 25-2-08