Πω, πω, πω ακρίβεια...

Τα πάσης φύσεως οφειλόμενα δάνεια από τους φτωχοκαταναλωτές
στις τράπεζες φτάνουν τα 67 δις ευρώ δηλ. 22 τρις δραχμές!!!!
κι από αυτά 12.000 δάνεια δεν πληρώνονται!!!. Γενική πτώχευση.
Για τους μισθωτούς γενικά οι μέρες είναι αφόρητα δύσκολες. Η
ακρίβεια και λόγω πετρελαίου, βούτυρο στο παντεσπάνι κάθε
επιχείρησης, αλλά και η ασύδοτη καταναλωτική μανία δεν έχει
όρια. Έτσι τα νοικοκυριά υπερδανείζονται, υποθηκεύοντας το
μέλλον τους ασφυκτικά. Και λέει μονότονα τόσα χρόνια ο κυρ
Γκαργκάνας για την ακρίβεια και τον πληθωρισμό φταίνε οι
αυξήσεις στους εργαζομένους.... Εμ βέβαια όταν αυτός παίρνει
ετήσια 300.00Ε, ο της Ε.Τ.Ε. 600.000, ο της ΔΕΗ 400.000 πως
είναι δυνατό να καταλάβουν τα 20.000-25.000Ε το χρόνο των
εργαζομένων. Όταν το μηνιάτικό τους είναι 55.000 τι να κατα-
λάβουν από το ένα κουλούρι την ημέρα που δίνουν εδώ και χρόνια
όλες οι κυβερνήσεις αύξηση και οι παραπάνω όταν δίνουν άντε
δύο κουλούρια στους δικούς τους εργαζόμενους. Τόσο χάλια είμαστε.
Αχαλίνωτα ακριβαίνουν τα πάντα κι εμείς σαν ζώα, αντί να
βάζουμε φρένο αγοράζοντας τα αναγκαία μόνο, ψάχνοντας
τις τιμές , ξοδεύουμε ασυλλόγιστα. Κάνουν οι πάσης φύσεως
αριστεροί συλλαλητήρια και πορείες με χίλιες μύριες αιτιολο-
γίες, δεν ξεστραβώθηκαν όμως ποτέ , οι καλοπληρωμένοι συν-
δικαλιστάδες να κάνουν μια τρανταχτή εκδήλωση για την
ακρίβεια και τη φτώχεια. Μόνο ό,τι διατάζει το κόμμα τους και
για την ακρίβεια και ανεργία τραλαλά. Άει στον κόρακα κονο-
μημένοι αδιάφοροι συμφεροντολόγοι. Κι αυτή η κυβέρνηση
κάθε μέρα χάνει το παιχνίδι της ακρίβειας. Ως πότε ; 31-3-08.

Το "ιερό" δικαίωμα της απεργίας.

Σύμπασα η Αριτερά χρόνια τώρα υπερθεματίζει κάθε μορφής
απεργία, με θεωρητική επιχειρηματολογία, περί ιερού απεργια-
κού δικαιώματος, δικαιώνοντας έτσι όμως, τον βασανισμό
ανθρώπου από άνθρωπο, κόντρα στις ανθρωπιστικές της ιδέες.

Αυτή η συνηγορία στην απεργία θεμελιώνεται στο δόγμα της
ιερότητας της απεργίας οποιουδήποτε αιτήματος, οποιασδήποτε
συντεχνίας οσοδήποτε προνομιούχου ή μη και είναι εκ των προ-
τέρων δικαιωμένη στο πλαίσιο της"ανταγωνιστικής κοινωνίας".

Ο απεριόριστα εκβιαστικός χαρακτήρας της απεργίας και το κοινω-
νικό της κόστος είναι αυτονόητος μοχλός πίεσης, που αυξάνει τη
διαπραγματευτική ισχύ των απεργών.

Έλα όμως που το κοινωνικό της κόστος σημαίνει μεγιστοποίηση του
αριθμού των πολιτών, που όμηροι της βίας και της αυθαιρεσίας
των απεργών , θα ταλαιπωρηθούν εξουθενωτικά, θα πληγούν
οικονομικά, κάποιοι θα βασανιστούν στην κυριολεξία, σωματικά
και ψυχικά και κάποιοι θα κινδυνεύσουν σε περίπτωση απρόβλεπτου
προβλήματος υγείας !.

Όταν λοιπόν απεργούν εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας,
είναι δυνατόν να υπολογίζουν στη συμπαράσταση του κοινού, όταν
λείπει από αυτούς η κοινωνική συνείδηση;
Η κοινωνική συνείδηση και ο σεβασμός των άλλων είναι βασικό
μέρος του πολιτισμού και της δημοκρατίας, αλλά περί αυτών...
άλλα λόγια ν΄αγαπιόμαστε.

Ναι να γίνονται απεργίες, δεν υπάρχει άλλο μέσο νομίμων
διεκδικήσεων δυστυχώς, αλλά ας μη χαρακτηρίζονται κυνικά
ως "παράπλευρες απώλειες" οι βασανισμοί της πλειοψηφίας
του λαού ο οποίος κάθε φορά που υποφέρει "ανάβει τα καντήλια'
των απεργών... 28-3-08.

Έγραψε ο Κάλβος για το 1821...

Ο μεγάλος ποιητής μας Ανδρέας Κάλβος έγραψε στα "Λυρικά" του
χαιρετισμό προς τον περίφημο Γάλλο στρατηγό Λαφαγέτ, ζητώντας
τη συνδρομή του για την Επανάσταση του 1821:
" Πολύ φτωχοί για να μπορέσουμε να συντηρήσουμε το στρατό και
το στόλο μας, χωρίς καμία παίδευση για να περισώσουμε την ελευ-
θερία μας, χωρίς όπλα για να οχυρώσουμε τα βράχια μας, παλεύ-
οντας ενάντια σε έναν εχθρό που όλο χτυπιέται και όλο ξανα-
ζωντανεύει, τριγυρισμένοι από παγίδες που στήνουν οι χριστια-
νικές κυβερνήσεις που έγιναν σύμμαχοι των εχθρών του ευαγγελίου,
έχοντας να αντιμετωπίοσυμνε τις δόλιες προσφορές μιας προστασίας
που ο λαός μας δεν τη ζήτησε, θα υποκύψουμε ; Οχι στρατηγέ.
Ο Θεός και η απελπισία μας μάς στηρίζουν. Ένα έθνος που,
ολόκληρο, αντρικρίζει τους εχθρούς του με καταφρόνια, τον τάφο
του με αδιαφορία, δεν μπορεί να νικηθεί". 26-3-08.

Για το Όνομά μας.

Διάβασα σε μη ...εθνικόφρονα εφημερίδα για το Μακεδονικό.
Το 1949 ο τότε Γ.Γ. του ΚΚΕ Ζαχαριάδης στην περιβόητη 5η
Ολομέλεια του ΚΚΕ, λίγο πριν την ήττα τους στο Βίτσι, είχε
δεχτεί εισήγηση για την αυτονόμηση της Μακεδονίας (Ελληνικής,
Γιουγκοσλαβικής και Βουλγαρικής) στο πλαίσιο μιας ομοσπον-
δίας ...λαϊκών Δημοκρατιών της Βαλκανικής!!!!!!!!!!!!!!
Ωιμέ δηλαδή αν νικούσαν .
Τι θα γινόταν λοιπόν με μας , με τη Μακεδονία μας ;
Δεν είναι ρητορικό και άσκοπο το ερώτημα.
Πιστεύω ότι η συγχρονη Αριστερά δύσκολα θα ανοίξει
δρόμο για το μέλλον, αν δεν απαντήσει καθαρά , τίμια
και πειστικά σε αυτό το ερώτημα του παρελθόντος, που
η παραπάνω αποδοχή του Ζαχαριάδη είναι μελανό
στίγμα. Ιστορία τεκμηριωμένη και γραμμένη!.
26-3-08.

Να πολιτικός πολιτισμός...

Για το μεγάλο δυστύχημα που έγινε στα Τίρανα σε αποθήκη
πυρομαχικών ο υπουργός Εθνικής Άμυνας ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ !!!!
Διότι επί της υπουργίας του συνέβει αυτή η μεγάλη καταστροφή.
Υψηλό μάθημα πολιτικής ευθιξίας και ευθύνης, ενώ οι δικοί μας...
Ας τα δει ο Μαγγίνας που μετά από λίγη σιωπή στην TV ξανα-
φάνηκε καθημερινά, αλλά κανένας δημοσιογράφος δεν τον
ρώτησε. "Γιατί κυρ Μαγγίνα κορόϊδεψες την Πολεοδομία ;
Γιατί κυρ Μαγγίνα είχες ανασφάλιστους φτωχομετανάστες;"

Επ΄ευκαιρία, ένα δίστιχο από το Ι.Ξανθούλη στην Ελευθ/πία.
" Μαγγίνα λεν τον άρχοντα/ που τον περνούν για μάγγα/
και που πιστεύει ότι έχτισε/ στις ερημιές παράγκα.
Μαγγίνα λεν και μένανε/ που απ΄την πολλή μαγκιά μου/
γαμώ το υπουργείο μου/ και την αναποδιά μου...".
Ελπίζω ότι ο τιμωρός λαός θα τον θυμηθεί σε εκλογές...
21-3-08

Δικομματισμός, έχει ζωή ακόμη ;

Λοιπόν αυτή η μακρόχρονη επιβίωση του δικομματισμού στη χώρα
μας μπορεί να μας έχει εξασφαλίσει μια ήρεμη ζωή από το 1974 σαν
δημοκρατία, χωρίς αναταραχές και κλονισμούς, αλλά η σιγουριά
της διακυβέρνησης πότε από τον ένα και πότε από τον άλλον, δεν
έχει εισφέρει καραμπινάτες αλλαγές στη ζωή μας. Η ίδια παθογέ-
νεια της διαφθοράς ζει και βασιλεύει, οι κομματικοδιορισμοί αμφί-
βολης ηθικής και προσόντων ατόμων καλά κρατεί, η γραφειοκρα-
τία και το ρουσφέτι είναι ανίκητα, η υγεία και η παιδεία είναι μό-
νιμα άρρωστοι, η ανεργία και η ακρίβεια τέρατα αντοχής κι αν
πεις για την οικονομία έ μισθοί και συντάξεις σταθερά στον πάτο.
Τα κομματικά στελέχη και οι βουλευτές έχουν δημιουργήσει μια
ολιγαρχία πλουσίων που απολαμβάνει τους κόπους της.
Τερατώδη κέρδη για τις τράπεζες (1 δις 700 εκατομ.ευρώ το 2007
μόνο η Εθνική ) και πολλά οι επιχειρήσεις. Αναδιανομή των κερδών
και διάχυσή τους με επενδύσεις άγνωστο πράγμα. Σταθερά 3% οι
ετήσιες αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Ένα κουλούρι ημερησίως!.
Καμία κυβέρνηση του δικομματισμού δεν έκανε τη διαφορά, ανταγω-
νιζόμενες η μία την άλλη σε διαφθορά και σκάνδαλα με τη μόνιμη
ψευδεπίγραφη επωδό " Μηδενική ανοχή στη διαφθορά". Καλέ τι
μας λέτε ; Ποιός μπήκε "μέσα" ; ΟΥΔΕΙΣ και ΠΟΤΕ !.
Δεν αντιλαμβάνονται λοιπόν ότι τους ξεπέρασε ο χρόνος, ότι
έχουν παλιώσει, ότι δεν μπορούν να ανοίξουν ούτε μια χαραμάδα
στον ορίζοντα. Βαρέθηκαν οι πολίτες τους"κληρονόμους" που αγω-
νίζονται για τον εαυτό τους και τους περί αυτούς.
Βλέπουμε μια μετατόπιση των ψηφοφόρων προς την Αριστερά, όχι
σαν πιστεύω μιας άλλης αλλαγής, αλλά σαν κίνηση δυσαρέσκειας
και καταφυγής όσων βλέπουν αδιέξοδα στο δικομματισμό. Αν δεν
επωφεληθεί από την κρίση του με πρόγραμμα και σαφήνεια, ας μην
ξεχνάει ότι η δυσαρέσκεια έχει πάντα ημερομηνία λήξεως. Λίγοι
θα σε ψηφίσουν επειδή δυσαρεστούνται από τους δικούς τους.
Η πραγματική εκλογική βάση διαμορφώνεται από όσους ευα-
ρεστούνται με σένα. Υπάρχει ελπίδα ; 12-3-08.

Βρε μυαλό...

Στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο μπήκε μια διάταξη που γράφει
"Για να έχει ένας εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα ιατροφαρ-
μακευτική περίθαλψη, πρέπει να έχει τον προηγούμενο χρόνο
τουλάχιστον 100 ημερομίσθια για να θεωρήσει βιβλιάριο".
Μέχρι τώρα και για 10ετίες, στο ΙΚΑ τουλάχιστον, η βάση
ήταν 50 ημερομίσθια κι έτσι βολευόταν κάθε ημιάνεργος.
Τώρα τέλος. Αν δεν έχει 4 γεμάτους μήνες δουλειά μένει
στους απορους ανασφάλιστους!!!. Λέγεται ότι αυτή η διάταξη
μπήκε για να εξαναγκάσει τους εργοδότες να ασφαλίζουν
τους εργαζόμενούς τους κι έτσι να παταχθεί η εισφοροδια-
φυγή, αφού κι ο εργαζόμενος θα πιέζει για ένσημα!
Στην εποχή της ανεργίας, της νέας φόρμουλας της ημια-
πασχόλησης, της πλημμύρας των μεταναστών, του επο-
χιακού εργάτη, του σκληρού εργοδότη( υπάρχουν, ναι),
αφήνετε ω πάνσοφοι συντάκτες του νομοσχεδίου χιλιάδες
εργαζόμενους έρμαια των διαθέσεων των εργοδοτών ;
Εδώ και δεκάδες χρόνια, κάθε κυβέρνηση...που σέβεται
τον εαυτό της ρυθμίζει και ξαναρυθμίζει και ματαρυθμί-
ζει τις οφειλές στα Ταμεία με ευνοϊκότατες διατάξεις και
οι εισπράξεις είναι δεκάρες και τώρα θα τις αυγατίσετε;
Αντί να γίνει η εισφοροδιαφυγή κακούργημα, σαν κοινωνικό
έγκλημα, να μην ξαναπάρει κρατική δουλειά ο οφειλέτης
εργοδότης, δάνειο κλπ.νομίζετε ότι τώρα θα συμμορφωθεί ;
Κι από την άλλη σε ουκ ολίγες περιπτώσεις το κράτος, η
πολιτεία που εγγυώνται την ασφάλεια στην εργασία να
είναι υπόλογοι για εισοφοροδιαφυγή ;
Αν δουν όλοι οι βουλευτές τη νέα ρύθμιση, ελπίζω ότι θα
την καταψηφίσουν πανηγυρικά. 11-3-08.

Ωρα καλή Φιντέλ, αλλά...

50 χρόνια άντεξε η Κούβα , στέριωσε ο Κάστρο κόντρα
στα θηρία του κόσμου, έγραψε εποποιϊα τρίβοντας στα
μούτρα τους τις 400 τόσες απόπειρες εναντίον του, απο-
χαυνωμένος όμως μέσα στην αχλύ της παντοκρατορίας
του και στην καθεστωτική πια άγκυρα της μονοκρατορίας
του, ξέχασε κάτι μοναδικό. Το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια
δεν εξασφαλίζεται μόνο με τον εξοστρακισμό του κεφα-
λαίων , των εμπόρων, του καπιταλισμού κλπ. αποδιοπομ-
παίων τράγων, αλλά με την πλήρη, αδιαπραγμάτευτη
ατομική ελευθερία. Τίποτε δεν αξίζει περισσότερο από την
ελεύθερη βούληση , τη δημοκρατική τάξη και το δικαίωμα
της ανατροπής της "καθεστυκίας τάξεως". ΟΦιντέλ ΔΕΝ
τόλμησε να προκηρύξει ελεύθερες εκλογές, να τεθεί στην
κρίση του λαού του και να αποδεχθεί τυχόν άλλη λαίκή
εντολή!. Ο κομμουνισμός του φοβήθηκε να αποδείξει ότι
δεν φοβάται τη δημοκρατία, αλλά την έχει ανάγκη κι έτσι
έχασε το παιχνίδι, διορίζοντας τον αδελφό του.....................
Μέγα δυστύχημα η έλλειψη δημοκρατίας στον κομμουνισμό.
3-3-2008.