Στην αρχαιότητα είμασταν πρώτοι παντού. Στον αθλητισμό, στη
φιλοσοφία, στις τέχνες, στο θέατρο , παντού.
Στη σύγχρονη εποχή όντες πάτοι στα πάντα θελήσαμε να είμαστε
πρώτοι στον αθλητισμό, αφού δεν μπορούμε να είμαστε σε άλλα.
Όλοι λοιπόν καρφώναμε τα μάτια μας στο βάθρο, χωρίς να πάει
ο νους μας, στο τι έχει γίνει μέχρι το βάθρο !.
Και ω του θαύματος, ξυπνήσαμε τόσο οδυνηρά, τόσο πονεμένα,
που η εθνική υπερηφάνεια των μεταλλίων είναι για τα σκουπίδια.
Και νομίζω ότι δεν μας πόνεσε τόσο το ότι τα παληκάρια μας
"τάπιναν" συχνά, όσο το ότι "πιαστήκανε στα πράσα".
Αλλιώς
αν το ...έγκλημα ήταν τέλειο, θα κάναμε την πάπια , με την δικαιο-
λογία ότι "κι οι άλλοι τα πίνουν, αλλά δεν τους πιάνουν" !!!.
Ολο ...μισές δουλειές, ω αρπακολατζήδες. 17-4-08
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου