22 Ιουλίου 2008

Πολιτική βούληση.

Η καθημερινή αποκάλυψη κακοδιαδειρίσεων σε κρατικούς
τομείς, παίρνει τη μορφή χιονοστιβάδας. Ζίμενς, ΟΤΕ,ΟΣΕ
αποδεικνύουν μια πρωτοφανή έκταση της διαφθοράς, με ένα
σωρό απίθανα κυκλώματα που τους λεηλατούν.
Κι όλα αυτά τα πληρώνει ο φορολογούμενος, για να πλουτί-
ζουν οι κλέφτες. Οι εστίες διαφθοράς και σπατάλης απομυζούν
τεράστια αποθέματα πλούτου για λογαριασμό επιτηδείων,
συνδικαλιστών και κλειστών συντεχνιών.
Εκεί πρέπει να στραφεί η κυβέρνηση άμεσα για να βρει λύσεις
και όχι στα "εύκολα" αλλά αντιπαραγωγικά φοροεισπρακτικά
μέτρα, που είναι θηλιά στο λαιμό του λαού.
Και γι΄αυτό χρειάζεται πολιτική βούληση. Αλλιώς η κατρακύλα
δεν έχει σταματημό, ο λαός αηδιάζει με όσα μαθαίνει και η απαι-
σιοδοξία του Έλληνα για το μέλλον του, όλα και μεγαλώνει, όπως
αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις. 22-7-08.

18 Ιουλίου 2008

Ατομικά δικαιώματα.

Ατομιστές ανέκαθεν όλοι μας οι Έλληνες. Έχει κανείς την
εντύπωση ότι έχουμε άπαντες πέσει στην παγίδα του να
μαχόμαστε μέχρις εσχάτων και έναντι όλων για την προστασία
των προσωπικών μας δεδομένων, αγνοώντας τον κίνδυνο
της διάρρηξης του κοινωνικού ιστού και της ακύρωσης του
κοινωνικού συμβολαίου, αφού ο καθένας μας θωρακίζει την
"πάρτη" του κι όχι την ολότητα.
Άλλο όλοι μαζί ενωμένοι,
κι άλλο ο καθένας μόνος του, έτσι που ποτέ δεν θα βρει ούτε
δίκιο, ούτε κρατική προστασία, ούτε ισονομία, ούτε εγγυήσεις.
Θάχουμε όλα τα δικαιώμτα θεωρητικά, αλλά θα ζούμε μοναχικά
σε έναν κόσμο ανασφάλειας και γενικευμένης αδιαφορίας και
καχυποψίας , καθώς κανείς δεν θα θυσιάζει τα δικαιώματά του
για να σώσει τον διπλανό του.
Άρα "ατομικισμός" στον πλούτο, κι όχι διάχυση στους πολλούς και
ατομικισμός στην ιδιωτικότητα, δεν διαφέρουν ως προς την τελική
αδιαφορία του ενός για τον άλλον, άρα ζούγκλα γεμάτη θηρία έτοιμη
να αλληλοκατασπαραχθούν τα δίποδα ζώα! 18-7-08.

11 Ιουλίου 2008

Περασμένα μεγαλεία.

Μέσα στο γενικό κλίμα ανεργίας, φτώχειας, πανακρίβειας,
λαδωμάτων, εθνικού χορηγού Siemens, μας έχει καταλάβει
ένα γενικό κλίμα μιζέριας και απογοήτευσης , μας ήρθε και
η ποδοσφαιρική Ευρωπαϊκή ανυποληψία κι έδεσε ο συνήθης
πεσσιμισμός μας.
Που η σύγκριση με το 2004, αναπόφευκτη και καταλυτική.
Νέα κυβέρνηση πολλά υποσχόμενη, αδοκίμαστη ελπιδοφόρα.
Θρίαμβοι στην έναρξη των Ολυμπιακών, Πρωτοφανής η ποδο-
σφαιρική επιτυχία και ένα κλίμα ενθουσιασμού, αισιοδοξίας
και αυτοπεποίθησης. Θρίαμβοι στο μπάσκετ.
Το μέλλον και η γενικότερη πορεία της
χώρας φάνταζαν μέσα από ένα θετικό πρίσμα ευοίωνα.

Το ακριβώς αντίθετο με το τώρα !!!!!.

Καμία καλυτέρευση σε σχέση με το τότε, καμία προσδοκία,
οπότε προκύπτει ότι η μόνη τακτική, προσωπική και συλλογική
απέναντι στο σήμερα και στο αύριο, είναι η ...άμυνα.
Να περισώσουμε , δηλαδή, ό,τι μπορούμε και με όποιο τρόπο
από τα κεκτημένα, να διατηρήσουμε την ψευδαίσθηση ότι
"παίζουμε" στα ίσια τους μεγάλους και ό,τι ήθελε προκύψει...
Ακριβώς δηλαδή η τακτική που ακολούθησε η Εθνική στην
Αυστρία.

Αν αφήσουμε στην άκρη τις εύκολες και ανερμάτιστες ερμηνείες
περί του ψυχισμού των Ελλήνων, που τη μια μας οδηγεί
σεε "θαύματα" και την άλλη μας καταβαραθρώνει, αυτή η
εθνική αναδίπλωση δεν μπορεί παρά να οφείλεται στην απο-
καθήλωση της πολιτικής και την απονομιμοποίηση του δικομ-
ματισμού, με αποτέλεσμα να μας οδηγεί στην άμυνα και στην
αναζήτηση ιδιωτικών και όχι συλλογικών διεξόδων από την
κρίση.

Ο δικομματισμός μας απογοήτευσε με κυβερνήσεις βουτηγ-
μένες στα σκάνδαλα, στις μίζες και στη διαφθορά., όταν
μάλιστα ποτέ δεν είδαμε ή θα δούμε να πάει ούτε ένας
στη φυλακή, για να τρομάξουν οι επιρρεπείς στην ανομία.

Σκεφθήτε " Η φουκαριάρα η γυναίκα του Καίσαρα" τι θα
είχε πάθει σήμερα σε αυτήν την χώρα!. 11-7-08.