Περασμένα μεγαλεία.

Μέσα στο γενικό κλίμα ανεργίας, φτώχειας, πανακρίβειας,
λαδωμάτων, εθνικού χορηγού Siemens, μας έχει καταλάβει
ένα γενικό κλίμα μιζέριας και απογοήτευσης , μας ήρθε και
η ποδοσφαιρική Ευρωπαϊκή ανυποληψία κι έδεσε ο συνήθης
πεσσιμισμός μας.
Που η σύγκριση με το 2004, αναπόφευκτη και καταλυτική.
Νέα κυβέρνηση πολλά υποσχόμενη, αδοκίμαστη ελπιδοφόρα.
Θρίαμβοι στην έναρξη των Ολυμπιακών, Πρωτοφανής η ποδο-
σφαιρική επιτυχία και ένα κλίμα ενθουσιασμού, αισιοδοξίας
και αυτοπεποίθησης. Θρίαμβοι στο μπάσκετ.
Το μέλλον και η γενικότερη πορεία της
χώρας φάνταζαν μέσα από ένα θετικό πρίσμα ευοίωνα.

Το ακριβώς αντίθετο με το τώρα !!!!!.

Καμία καλυτέρευση σε σχέση με το τότε, καμία προσδοκία,
οπότε προκύπτει ότι η μόνη τακτική, προσωπική και συλλογική
απέναντι στο σήμερα και στο αύριο, είναι η ...άμυνα.
Να περισώσουμε , δηλαδή, ό,τι μπορούμε και με όποιο τρόπο
από τα κεκτημένα, να διατηρήσουμε την ψευδαίσθηση ότι
"παίζουμε" στα ίσια τους μεγάλους και ό,τι ήθελε προκύψει...
Ακριβώς δηλαδή η τακτική που ακολούθησε η Εθνική στην
Αυστρία.

Αν αφήσουμε στην άκρη τις εύκολες και ανερμάτιστες ερμηνείες
περί του ψυχισμού των Ελλήνων, που τη μια μας οδηγεί
σεε "θαύματα" και την άλλη μας καταβαραθρώνει, αυτή η
εθνική αναδίπλωση δεν μπορεί παρά να οφείλεται στην απο-
καθήλωση της πολιτικής και την απονομιμοποίηση του δικομ-
ματισμού, με αποτέλεσμα να μας οδηγεί στην άμυνα και στην
αναζήτηση ιδιωτικών και όχι συλλογικών διεξόδων από την
κρίση.

Ο δικομματισμός μας απογοήτευσε με κυβερνήσεις βουτηγ-
μένες στα σκάνδαλα, στις μίζες και στη διαφθορά., όταν
μάλιστα ποτέ δεν είδαμε ή θα δούμε να πάει ούτε ένας
στη φυλακή, για να τρομάξουν οι επιρρεπείς στην ανομία.

Σκεφθήτε " Η φουκαριάρα η γυναίκα του Καίσαρα" τι θα
είχε πάθει σήμερα σε αυτήν την χώρα!. 11-7-08.