Δημοσιογραφικός κομματισμός.

Από όσα έχουμε διαβάσει η δημοσιογραφική ενημέρωση είναι
αναγκαία και απαραίτητη στη δημοκρατία και οφείλει να είναι
αμερόληπτη, απροσωπόληπτη, χωρίς παρωπίδες και χωρίς στρά-
τευση σε κόμματα και συμφέροντα εκδοτών εφημερίδων.
Στην πρακτική βλέπουμε όλοι σχεδόν οι δημοσιογράφοι να είναι
δεμένοι κυριολεκτικά στα άρματα των κομμάτων, να στηλιτεύουν
συνεχώς το ή τα αντίπαλα κόμματα, και πολλές φορές να λένε
ή να γράφουν κατά γράμμα όσα λένε οι αρχηγοί των κομμάτων,
σαν φερέφωνά τους, προκαλώντας αηδία για τα όσα λένε και
γράφουν.

Κομματισμός και δημοσιογραφία είναι έννοιες ασυμβίβαστες.

Ο δημοσιογράφος είναι ταγμένος για αμερόληπτη ενημέρωση της
κοινωνίας. Στην προπαγάνδα επιδίδεται το κόμμα.
Εξουσιαστικός μηχανισμός το κόμμα, επιδιώκει να διαχειρίζεται
την εξουσία.

Απάνενατι στην εξουσία οφείλει να στέκει ξεκάθαρα ο δημοσιο-
γράφος για να την ελέγχει άγρυπνα. Απλά πράγματα.
Στην πρακτική βλέπουμε τους δημοσιογράφους των καναλιών
να ξεσχίζονται κυριολεκτικά , άλλοι με γαλάζιο λάβαρο , κι
άλλοι με πράσινο σε σκηνοθετημένη "σύγκρουση" να λοιδορούν
και να κατατροπώνουν κομματικούς αντιπάλους στα διάφορα
πορτοπαράθυρα. Κάτι μοναδικό παγκοσμίως. Συμπεριφερόμενοι
ως "εκπρόσωποι τύπου των κομμάτων"...
Γι΄αυτό και το "αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι".
Και ας μη ξεχνάμε τις εκατοντάδες απ΄αυτούς, που εισπράττουν
αργομισθίες κρατικές ανάλογα με την κυβέρνηση της οποίας
κάνουν τα κέφια. Πόσα και πόσα έχουν γραφτεί, από άλλους δη-
μοσιογράφους έντιμους ή και παραπονιάρηδες που δεν εισπράττουν
κι αυτοί. Δηλαδή κανένας καλός !. 15-6-09.