Σαρδάμ και Ρητορεία

Κάνει συνεχώς σαρδάμ όπως " Μηδέν στο πηλήκιο"!!! ή
"Πάσει Θεού" κλπ. λες και η γλώσσα δεν αποτελεί τρόπο
με τον οποίο υπάρχουμε. Λες και δεν κατοπτρίζει εσωτερική
ένδεια και απαιδευσία η τσακισμένη γλώσσα. Είναι ένα μείον
και μαζί με τα νεφελώδη κηρύγματα χωρίς "πως" και "από που"
δημιουργούν μια απορία για ικανότητα διοίκησης κράτους.
Ενώ ο Βενιζέλος , άλλη πάστα και πολυμάθεια.

Τα λέει πολύ καλά και ο πρωθυπουργός ως ρήτωρ και ευφυής,
αλλά μόνο λόγια και στην πράξη πνίγηκε από σωρεία σκανδάλων
και από ατολμία να "κόψει κεφάλια". Εκ των υστέρων...
καλά κρασιά. Μιλάει για πάταξη της διαφθοράς και γεμίζει ο
τόπος ομόλογα, μοναστήρια, οff shore. Μιλάει για υπευθυνότητα
στην οικονομία, όταν αυτή μετασχηματίζεται σε χρεοκοπία...
Μιλάει για συμμάζεμα του κράτους και χοροπηδάνε σαν διαόλοι οι
μίζες των κρατικών λειτουργών, η γραφειοκρατία, οι ουρές.

Κι έτσι ό,τι και να πει ο Γιώργος υπερβολικά, σαρδάμ, μπαρούφες
γίνεται χρυσάφι με τους μάγους της επικοινωνίας, τα μπαλώνουν
αριστοτεχνικά και βγαίνει λάδι. Τέλειωσε. Του φυσάει ούριος άνεμος
από παντού με τέτοιο αντίπαλο πολυλογά και άδειο. Η κακή χρήση
όμως της γλώσσας μας συνεχώς, είναι σοβαρό μειονέκτημα για αρχηγό.
Αν είχαμε δυνατότητα να ψηφίσουμε κάτι καλύτερο θα έπιανε τόπο
η ψήφος μας.
Ας μην λέμε για αριστερά με την πολυαρχηγία των μεν και την
αρτηριοσκλήρωση της εμμονής σε ένα κάκιστο παρελθόν
παγκόσμια των δε .
30-9-2009