06 Ιουνίου 2011

Μια Αλήθεια

Συνηθέστατα όταν γίνονται πορείες διαμαρτυρίας συνήθως, έχουμε
σκληρές μάχες με τους αστυνομικούς, ενώ αυτό είναι απόλυτο λάθος
δηλαδή η αντιμετώπισή τους, εντολή της κάθε κυβέρνησης, με βαναυ-
σότητες εκατέρωθεν, καθόσον διώκονται οι διαδηλωτές επειδή εκφρά-
ζουν μια συγκεκριμένη βούληση ενός μέρους του λαού.
Οι εκδηλώσεις τους δεν είναι μία επίθεση κατά της δημοκρατίας, αλλά
αίτημα για δημοκρατία.

Αν λοιπόν οι σημερινοί πολίτες ζουν ( ζούσαν δηλαδή μέχρι πρότινος !)
καλύτερα από τους προγόνους τους, αυτό οφείλεται σε ολόκληρες
στρατιές διαδηλωτών που διεκδίκησαν μια καλύτερη ζωή ανά τους αιώνες.

Αν σήμερα οι γυναίκες ψηφίζουν κι αυτές, αν υπάρχουν κοινωνικά
επιδόματα σε τόσες κατηγορίες αναξιοπαθούντων Ελλήνων, ωράρια,
ασφαλίσεις, συντάξεις και τόσες άλλες παροχές, όλες αυτές είναι
αποτελέσματα διεκδικητικών αγώνων.
Αν υποθέσουμε ότι δεν είχαν γίνει ποτέ τέτοιοι αγώνες, θα είμαστε
μια αγέλη ζώων χωρίς προσωπικότητα και γνώμη.
Δεν είναι αντιδημοκρατικό να αμφισβητούμε τις κακές πολιτικές
των κυβερνήσεων. Είναι αντιδημοκρατικό να μένουμε σιωπηλοί.

Και ευτυχώς που τώρα οι χιλιάδες χιλιάδων "Αγανακτισμένοι"
από την άθλια πολιτική της κυβέρνησης( που υπέκυψε τρομαγμένη
στην τρόικα, χωρίς την παραμικρή αντίρρηση στο Μνημόνιο 1) στις
πλατείες των πόλεων δείχνουν τη δύναμη του λαού μας !!!.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου