Προ διετίας πήγαμε με το Ρόταρυ σε γηροκομείο για
να δώσουμε κάποια δώρα λόγω εορτών.
Σε μια γωνιά ένας παππούς μισοκλαμένος με κοίταζε
και μου έκανε νόημα να του δώσω ένα τσιγάρο.
Τον πλησίασα και τον ρώτησα γιατί τόση θλίψη ;
Κι αυτός περίλυπος μου είπε : " Είμαι από τη
Θάσο. Έχω τρεις γιούς παντρεμένους. Τους έχω
γράψει όλη την περιουσία μου , παιδιά μου είναι !
Είχα καλή περιουσία , τους αποκατέστησα καλά.
αλλά οι πουτάνες οι νύφες δεν με ήθελαν καμία !!!
Δεν χώραγα στα σπίτια τους, που ήταν δικά μου!!!
κι έτσι με μάντρωσαν εδώ στο γηροκομείο , και τα
μαλακισμένα τα αγόρια υποτάχθηκαν "στα μνιά"!.
Έτσι τώρα περιμένω το τέλος, εκτός αν βρω τη δύναμη
και πηδήξω στη θάλασσα που την βλέπω από δω πάνω!!!.
Σκεφθήτε . Αυτός ο άνθρωπος δούλεψε σκληρά στη ζωή
του , εκεί στη Θάσο, έφτιαξε οικογένεια , περιουσία
αγωνίστηκε και κατέληξε στο γηροκομείο , από τη
...μεγάλη αγάπη των παιδιών του.
Αντί να τον έχουν στα όπα όπα ξεπληρώνοντας την καλή
ζωή που τους εξασφάλισε "τζάμπα", τον πέταξαν.
"Σκοτώνουν τα άλογα, όταν γεράσουν" !!!!!!!!!!!!!!!!!
Σκληρή και άπονη η ζωή, από άθλιους κληρονόμους,
μια πραγματικότητα που είναι συνηθισμένη δυστυχώς.
Μην αφήνετε εν ζωή το παραμικρό. Θα πάτε καροτσάκι
για γηροκομείο. Στην ηλικία που φυσιολογικά θέλει ο
άνθρωπος να ζήσει ήρεμα, ήσυχα μαζ'ι με τις νέες του
οικογένειες και τα εγγόνια, ξεπατώνεται με ένα σωρό
ψέματα και κλέινεται σαν ισοβίτης στον προθάλαμο της
οριστικής αναχώρησης !.
Μην αφήνετε λοιπόν ούτε δεκάρα, να σας έχουν ανάγκη
να σας φροντίζουν γιατί αλλιώς " Κοινή γαρ η τύχη και
το μέλλον προκαθορισμένο ~ Γηροκομείο αν βλακωδώς τα
"γράψετε όλα". Σε μια ατέλειωτη μοναξιά μέχρι το τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου