Κόντρες στη Δημοκρατία.

Ο κανόνας  στη Δημοκρατία είναι ότι  "η πλειοψηφία κυβερνά και η
μειοψηφία ελέγχει".
Η εκάστοτε κυβέρνηση ψηφίζει ό,τι νομίζει ότι την συμφέρει έναντι
των ψηφοφόρων της κυρίως και η αντιπολίτευση κραυγάζει πάντα ότι
"όταν θα γίνει κυβέρνηση θα ακυρώσει όποιο νόμο δεν της αρέσει"!
Χρόνια και χρόνια ή ίδια επωδός και από τα οργανωμένα συνδικαλι-
στικά συμφέροντα μεγάλων ομάδων.

Είπαν οι ομοσπονδίες δασκάλων και καθηγητών ότι" Δηλώνουμε
κατηγορηματικά ότι θα ακυρώσουμε στην πράξη οποιαδήποτε προσ-
πάθεια για αξιολόγηση-κατηγοριοποίηση και τιμωρία των εκπαιδευτικών
και των σχολείων" .

Απανταχού της γης υπάρχει αξιολόγση των πάντων, μόνο εδώ τα
συνδικαλιστικά καπετανάτα αρνούνται το αυτονόητο. Γιατί άραγε ; 
Εδώ υπάρχουν οι αριστείς του πνεύματος και της αξιοσύνης ;
Το παραπάνω τελεσίγραφο απειλεί πόλεμο. Πόλεμο ανάμεσα
στην κοινωνία και στους εχθρούς της, στην παιδεία-καλλιέργεια και
στον πιο ωμό, σκοταδισμό.

Αξιώνουν δηλαδή να μην αξιολογείται ο δάσκαλος , να εξομοιώνεται
ο απόλυτα  αγράμματος και αδιάβαστος με τον καταρτισμένο που
μοχθεί για τους μαθητές του !!!. Να μη κρίνεται κανένας για τίποτα !!!
Ξεσκίστηκαν παλιότερα να παύσει ο θεσμός του Επιθεωρητή και να είναι
ασύδοτοι ως προς την επάρκειά τους.. Δηλαδή ο πτυχιούχος του 5 να
είναι ισότιμος με τον αριστούχο, όπως για πολλά χρόνια είχαν καταφέρει
να διορίζονται με την επετηρίδα ο τελευταίος σε βαθμό του ΑΕΙ με τον
αριστούχο. Ευτυχώς που καταργήθηκε και επιβλήθηκε ο διαγωνισμός
όπου ουκ ολίγοι αποτυγχάνουν, αυτοί που θα στράβωναν τα παιδιά μας!

 Δεν υπάρχει κόμμα που να τολμάει να ψελλίσει έστω, το αυτονόητο
της κοινωνικής αυτοάμυνας. Όλα συντάσσονται με τους πολέμιους
κι όχι με τους πολίτες στο πελατειακό σύστημα που κυβερνά.
Ετσι εκτονώνεται η οργή και η εκδίκηση στην κάλπη και εκλέχτηκαν
απίθανα κόμματα και βουλευτές. Ωχ.

Τα αντιπολιτευτικά κόμματα συνεχίζουν το παλιό πιασάρικο δόγμα.
"Δεν αναγνωρίζουμε ό,τι υπογράφει η κυβέρνηση, γιατί δεν το έχει
υπογράψει και ο λαός." . Κι όταν γίνουν κυβέρνηση συνεχίζουν το
ίδιο άθλιο έργο. Χρόνια το ίδιο βιολί. Τόση ξεφτίλα.
Το ίδιο βλέπουμε και από τα μεγάλα συνδικαλιστικά σωματεία.
"Δίκιο είναι ο νόμος του εργάτη" !!!. ¨Ο,τι υπογράφει μια δημο-
κρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και ψηφίζει η Βουλή είναι δεσ-
μευτικό. Έτσι μας αναγνωρίζουν και τα άλλα κράτη.
Άλλο είναι να καταγγέλεις μια πολιτική επιλογή ή να διαφωνείς
με μια κυβερνητική απόφαση και άλλο όποιος νομίζει ότι θα έχει
την εξουσία αύριο,  να φοβερίζει όποιον την ασκεί σήμερα.
Και τούτο του κόλου, γιατί συνήθως δεν αλλάζει τίποτα, γιατί
όσα μέτρα επαχθή παίρνει μια κυβέρνηση, βολεύουν τους επερ-
χόμενους. Παλιά συνταγή αλάνθαστη.