Στις αρχές Νοεμβρίου μια σπάνια συγκλονιστική είδηση.
Οι γονείς ενός πιτσιρίκου 13 ετών από τη Ναύπακτο δώρισαν τα
όργανα του παιδιού τους που ήταν κλινικά νεκρό, σε ανθρώπους
των οποίων η ζωή τους κρεμόταν μόνο από δωρητή οργάνων και
στάλθηκαν μέχρι την Ιταλία !.
Το γεγονός συγκλόνισε την Πάτρα όπου νοσηλευόταν το αγγελούδι
και η είδηση ως σπάνια κυριάρχησε στα ΜΜΕ. Οι δότες δυστυχώς
σπανίζουν, λείπει η συνεχής και διαρκής ενημέρωση, παρά το γεγονός
ότι "κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον" για όλους μας, αφού κανείς
δεν γνωρίζει πότε θα έλθει η κλήση...
"Λάβετε, τούτο εστίν το σώμα Του" είπαν οι δυστυχείς γονείς, χωρίς
δεύτερη σκέψη. Δώστε ζωή, δώστε πνοή κι ανάσα και μέλλον σε όποιους
έχει μείνει ως μόνη ελπίδα η μεταμόσχευση.
Γενναία απόφαση. Υψηλός αλτρουϊσμός. Χριστιανική Πράξη το δώσιμο
ζωής από τη σάρκα της σάρκας τους, σ΄εκείνους που με τα μάτια στεγνά
από το κλάμα κι απ΄τον πόνο περιμένουν τη ΖΩΗ, ναι τη ζωή που μπορεί
να ξαναδώσουν οι δότες.
Υψηλή ανθρωπιά στη σημερινή έρημο των αλτρουϊστικών αισθημάτων.
Δώστε για να λάβετε. "Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δώτε" ψάλλεται στο
απολυτίκιο των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού γιατρών.
Δεν είναι μια απλή χειρουργική μεταφορά και εγχείριση η μεταμόσχευση
οργάνων, είναι μια πρωτοφανής ενότητα του θνητού με τη νέα ζωή, είναι
μια συνέχιση ζωής μέσα από ένα άλλο διαφορετικό σώμα. Είναι ένας
μυστηριακός δεσμός θανόντος και ζώντος "ο θάνατός σου η ζωή μου",
μέσα όμως από μια υπερβατική χειρονομία και συναίνεση των γονιών,
που συναισθηματικά νιώθουν ότι ζει η ζωή που έφεραν στη γη, μέσα σε
άλλα σπλάχνα, η καρδιά του παιδιού τους θα δίνει ζωή σε άλλο σώμα, τα
μάτια του λήπτη θα ξαναδούν τον όμορφο. άσκημο κόσμο, την ομορφιά κι
ασκήμια της ζωής, τα νεφρά κι οι πνεύμονες θα δίνουν λειτουργική ανάσα
ζωής στους μέχρι τη μεταμόσχευση μελλοθανάτους.
"Θανάτω θάνατον πατήσας" γιατί όχι ;
Αγαπητοί φίλοι η δωρεά οργάνων σώματος είναι ύψιστη χειρονομία αγάπης,
είναι δώσιμο ζωής, είναι ανθρωπιά, είναι πλούτος καρδιάς. Τα άχρηστα
κάποιας στιγμής μέσα μας , μπορούν να δώσουν ζωή σε τόσους και τόσους.
Ας γίνουμε όλοι δότες, μα όλοι , γιατί κατά τον Χεμινγουέι "στο τέλος δεν
ξέρεις για ποιόν χτυπάει η καμπάνα".
Και δεν είναι ποτέ βέβαιο ότι χτυπάει για τον διπλανό μας, γιατί όλοι διπλανοί
είμαστε σ΄αυτή την αγαπημένη μικρή πατρίδα.
Και δεν είμαστε και πολλοί να πάρει η οργή !.
Χρόνια Καλά με υγεία για σας και τους δικούς σας.
Είθε ο νέος χρόνος να γίνει αρχή μιας ελπίδας καλύτερης ζωής για εμάς
τους βασανισμένους Έλληνες..
Τέλειο άρθρο! Πολύ συναισθηματικό και αληθινό. Ελπίζω να πληθύνουν οι δωρητές οργάνων. Δωρητής οργάνων, δωρητής ζωής! Καλά και υγιεινά Χριστούγεννα πατέρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφή