ΚΥΚΛΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ΜΑΣ !!!

Με την απόφαση της συγκυβέρνησης να καθιερώσει την ψήφο μας
στις ευρωεκλογές, οι πάσης φύσεως αριστεροί και ο συμπαθών
τύπος τους, ξεσχίστηκαν να ωρύονται, ότι αυτό καθιερώνεται εκ του
πονηρού, για να εξοικονομήσουν ψήφους κλπ. κλπ. και κανένας δεν
είπε ότι δόθηκε ακόμη ένα δικαίωμα στους πολίτες, τη στιγμή που ΔΕΝ
έχουμε πλέον ατομικά δικαιώματα στην εργασία, στην παιδεία, στην
υγεία, με μόνη παρηγοριά την ψήφο μας !!!
Την ψήφο μας που σστις εκλογές από το 2009 μέχρι 2011 ΜΑΥΡΙΣΑΜΕ
258 υποψήφιους βουλευτές και τρόμαξαν οι πάντες !!!.
Γι΄αυτό θέλουν λίστα και στις βουλευτικές και ευρωεκλογές ;
Δηλαδή υπήκοοι, ανδράποδα, καλαμιά στον κάμπο, κι αυτοί να διορί-
ζουν κάθε καρυδιάς καρύδι.

Ναι με την βουλευτική ψήφο μας έγιναν όργια, πουλήθηκαν, εκβιάστηκαν
δωροδοκήθηκαν, αλλά βρε αδελφέ ΔΕΝ ήταν η πλειοψηφία που πουλή-
θηκε, αλλά τα καθίκια που κολλάνε στα κόμματα μια ζωή, γι΄αυτό και
ίσως το 25% των δύο συγκυβερνητών είναι από αυτούς που έχουν 
οικονομηθεί ή και βολεύονται ακόμα.!.
Οι πολλοί όμως αξιολογήσαμε την ψήφο μας και τιμωρήσαμε και θα
τιμωρήσουμε πάλι αυτούς που μας ρήμαξαν και εξευτέλισαν παγκό-
σμια.  

Γράψανε αυτοί που σνομπάρουν τη λαίκή ψήφο: " Και αντί να προχωρήσουν
στην κατάργηση του σταυρού, γεγονός που θα υποχρέωνε τα πολιτικά
κόμματα να αποκτήσουν διαφανείς και δημοκρατικές εσωκομματικές δια-
δικασίες (ποιές είναι μωρέ ; ) , εκείνοι τον επαναφέρουν στην ενιαία εκλογική
περιφέρεια της χώρας". Δηλαδή φίμωτρο !. Άντε και στις δημοτικές !!!.

Γράφει άλλος : " Τρίτον αποφάσισαν να καθιερώσουν σταυρό στην εκλογή
των ευρωβουλευτών-μέτρο φαινομενικά δημοκρατικό- ώστε οι υποψήφιοι
να οργώσουν την Ελλάδα για να μαζέψουν ψήφους υπέρ των κομμάτων
τους ". Τι άλλο θα σκεφτούν : 

Άλλος ευκλεής καθηγητής ΑΕΙ: " Αντί λοιπόν να ληφθεί επιτέλους μια θαρρα-
λέα απόφαση για την εξυγίανση της πολιτικής ζωής , με την κατάργηση του
σταυρού στις βουλευτικές... όπου είναι φανερό ποιοί μπορούν να επιβιώ-
σουν πολιτικά , οι αστέρες της διαπλοκής, της συναλλαγής και του θεάματος...
προς δόξαν βεβαίως της πολιτικής και της δημοκρατίας...".

Ομοβροντία πάντων των αριστερών κατά της λαϊκής ψήφου , οι δημο-
κράτες του 99,99% της πάλαι ποτέ "μητερούλας". 
Λαό άφωνο, μουγκό, θεατή, res=πράγμα, υπήκοο, άβουλο !!!!!!!!!!!!.

Γιατί ;  Για να βάζουν όποιον θέλουν, όποιον τους υπηρετεί, όποιον δίνει
κο... ασυζητητεί. Θα μαυρίσουμε όμως πάλι όποιον τυχάρπαστο...
θέλει το καλό μας.

Η άμεση δημοκρατία των προγόνων μας, δεν τους λεει κάτι ; 
Όπως διαπιστώθηκε ευρωβουλευτές διορίζονταν κυρίως εξοφλώντας
υποχρεώσεις και γραμμάτια, ασχέτως προσόντων κάνοντας περιουσίες
με το 30χίλιαρο συνολικά που προικίζονται !!!

Υπάρχουν όμως και θαρραλέες ορθές γραφίδες όπως του κ.Γ.Τριάντη της
Ελ/πίας που έγραψε : " Αντί να υπερθεματίσουν στο θέμα της σταυροδοσίας, προ-
τάσσουν την υπαρκτή ιδιοτέλεια του κυβερνώντος διδύμου. Κατ΄ουσίαν
φοβούνται τις πιθανές συνέπειες : Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ανησυχεί από
το ενδεχόμενο να κάνουν αισθητή την παρουσία οι "αιρετικοί" της "αριστερής
πλατφόρμας", οι δε "58" οι περιώνυμοι μεταρρυθμιστές, βλέπουν ορατό τον
κίνδυνο να υπερφαλαγγιστούν οι δικοί τους υποψήφιοι από τους "επωνύμους"
του συμμάχου ΠΑΣΟΚ...Πανταχόθεν πολιτική κοπτοραππτική, που ξιπάζεται ότι
συνιστά αποτύπωμα εμπνευσμένων πολιτικών  κινήσεων".
Τα είπε ΟΛΑ και δεν είναι πασοκοδεξιός !!!.

Τυπικά ο λαός επί της κάλπης είναι ο υπέρτατος κριτής και η πηγή της εξουσίας.
Ασχέτως αν στη διαδρομή οι αλλεπάλληλες διαμεσολαβήσεις στρεβλώνουν και
εξασθενούν τη γενική βούληση.
Σημειώνω ότι ο κυρΠαπαδημούλης το Μαίο του 2009 είχε πεί : "Aντί οι ευρω-
βουλευτές να διορίζονται από τους αρχηγούς, θα πρέπει να εκλέγονται δημο-
κρατικά από τους πολίτες" . Δεν διάβασα αν το ξαναείπε . Οι δικοί του πάντως
δεν θέλουν να ψηφίζουμε. Ε μας σπρώχνουν στο επικίνδυνο άκρο .
 Αυτοί θα μαντρωθούν ό, μή γένοιτο !!!.

Σε δημοσκόπηση της Metron Analysis την προηγούμενη εβδομάδα το 78% των
πολιτών είπαν  ΝΑΙ στη ψήφο μας στις ευρωεκλογές έναντι 17%  που
δείχνει "βρε ψηφοδιώκτες" την επιθυμία του λαού να έχει γνώμη !!!

ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ ΣΚΥΘΡΩΠΟΙ.

Μια εικόνα σε σε ένα κέντρο διασκέδασης κάπου στην Αθήνα.
τρία ζευγάρια περί τα 65 ο καθένας μπήκαν , κάθησαν με πρόθεση
να "διασκεδάσουν" ;  με ζωντανή μουσική τραγουδιστών κάποιας
άλλης εποχής . Προφανώς μπήκαν για να θυμηθούν νιάτα ; νοσταλ-
γίες ; ή για να ξεχάσουν το παρόν και να ζωντανέψουν παλιά καλά
χρόνια ; Δυσεξήγητες οι εκφράσεις τους.
Βλοσυροί, ανέκφραστοι, αμίλητοι άντρες και γυναίκες παρακολου-
θούσαν μάλλον μελαγχολικά τις προσπάθειες των τραγουδιστών να
τους μεταδώσουν την ευθυμία γνωστών τους τραγουδιών.
Ούτε ο αείμνηστος Ζαμπέτας τους ευθυμούσε με τον 50άρη του !.

Οι άντρες με λίγα μαλλιά, οι γυναίκες ευτραφείς και υποψία μακιγιάζ
λόγω της βραδιάς, ταλαιπωρούσαν στα χέρια τους ένα ποτήρι κρασί
σκεπτόμενοι ίσως το ζάχαρο, την πίεση, τη χοληστερίνη, τους πόνους
στη μέση και στα πόδια και τόσα άλλα που κολλάνε σαν σιαμαίοι αδελ-
φοί στην τρίτη ηλικία που δεν επιτρέπουν ούτε να βρέξουν τα χείλη τους, 
αυτά τα χείλη που σε άλλες εποχές νεανικές, σκανταλιάρες, αμέριμνες 
τρυγούσανε από τα άλλα χείλη τον έρωτα. 
Ούτε ένα "στην υγειά μας ρε παιδιά", έτσι για να ξυπνήσουν παλιές
θύμισες όταν έβραζε το αίμα και δεν χρειαζόταν βιάγκρα !.

Όσο περνούσε η ώρα κι ανέβαινε το κέφι από γνωστά τραγούδια, αυτά
τα έξη μελαγχολικά πρόσωπα βυθισμένα σε ποιές άραγε σκέψεις,
κοίταγαν αμέτοχα την ορχήστρα, άκουγαν ; τους τραγουδιστές, αλλά
σίγουρα οι σκέψεις τους πέταγαν αλλού. Ίσως στα παιδιά που ξενιτεύ-
τηκαν , θυμίζοντάς τους την πανστρατιά μεταναστών του 1950-70, στην
οικονομική ανασφάλεια και την πρωτοφανή διαφθορά ασύλληπτων
λωποδυτών του κράτους, σε ένα γάμο παιδιού που δεν πήγε καλά,
σε εγγονάκια απροστάτευτα, στο βουβό σπίτι που μείνανε μόνο οι
τοίχοι και έλειψαν οι χαρούμενες φωνές των παιδιών, αλλά σίγουρα
και στον πρωταθλητή ταχύτητας χρόνο που δεν σταματάει με τίποτα.

Ο χρόνος, η ζωή που περνάει, λες κι αυτό είναι ένα μαράζι και δεν αφήνει
να κοιταχτούν , να γελάσουν, να σιγοτραγουδήσουν, να ξεχαστούν για
λίγο βρε αδελφέ, να βάλουν ένα τοίχο στο χθές, έστω και για λίγο.
Δεν εξοικειώνονται με το χρόνο, ενώ αυτός τρέχει σαν τον Μπόλτ !!!.

Παντρευόμαστε κάνουμε παιδιά, τα μεγαλώνουμε, συχνά δύσκολα, 
ψηφίζουμε ηλιθίως για να μας δουλεύουνε οι αποτυχημένοι ανεπάγγελτοι,
ανησυχούμε συνεχώς για το αύριο, μας κλονίζει το αβέβαιο σήμερα,
ανανεώνουμε την ελπίδα κάθε πρωτοχρονιά, μεγαλώνουμε τα παιδιά
και ξαφνικά , ναι ξαφνικά το σπίτι αδειάζει, αδειάζουμε κι εμείς, γεμάτοι από
νέες αγωνίες για τα παιδιά μας, κι εμείς με μια σακούλα φάρμακα πλέον, 
με θαμπά μάτια, σβήνουμε κάθε χρόνο από τον τηλεφωνοκατάλογό μας
αγαπημένα ονόματα.

Βλέποντας λοιπόν τα έξη βουβά πρόσωπα, συνειδητοποιείς πως δεν έμεινε
κάτι γι΄αυτούς , για τον εαυτό τους, αφού όλων μας η ζωή περιστρέφεται γύρω
 από αυτά τα  πράγματα- αυτά που συνηθίσαμε να τα λέμε υποχρεώσεις.

Τώρα γίνεται να ξανατραγουδήσουμε το παλιό "Μια ζωή την έχουμε κι αν δεν
τη γλεντήσουμε κλπ." ; Ας μείνει για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας  ελπίζον-
τας ότι γι΄αυτά θα ξημερώσουν καλύτερες ημέρες, πράγμα απίθανο έτσι
που μας κατάντησαν οι πολιτικοί και οι κλέφτες. Η ζωή όμως συνεχίζεται...