Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΣ ;

Από παλιά έχει γίνει συνήθεια προφανώς στους διανοούμενους να
σιωπούν εκκωφαντικά όταν βουλιάζει η πατρίδα, όταν στενάζει ο λαός
όταν διακυβεύεται η ζωή μας. Άκρα του τάφου σιωπή !.
Μερακλώνονται να υπογράφουν σε καταλόγους ίδρυσης νέων κομμάτων,
νεοπαγών πολιτικών σχηματισμών, ανερχομένων ιδεολογικών κλαμπ
ή καινοφανών δεξαμενών σκέψης , τα λεγόμενα think thank (ω των σοφών)
αλλά για θέματα που πονάνε τη χώρα σιωπή !!!.
Πολλές φορές γράφτηκαν γι΄αυτό το γενικό σιωπητήριο αιχμηρά σχόλια, πλην
όμως και πάλι σιωπή.

Ήδη ερήμωσε η Ελλάδα, 4 εκατομμύρια Έλληνες πεινάνε, η φορολογία
αίματος καλπάζει, το κεραμίδι του Έλληνα αρχίζει να χάνεται. Τίποτα . 
Μόνο κάτι μουρμουρίσματα , κάτι προσχωρήσεις , αναιμικά πράγματα.
Βασικά σιωπή σαν να ανήκουν σε άλλη χώρα, ενώ ως ταγοί του πνεύματος 
θα έπρεπε να συνεγείρουν το λαό, να παίρνουν μαχητική θέση να καίρια
προβλήματά μας, να δικαιολογούν στο τέλος τον τίτλο του διανοούμενου !!!.

Ραμμένο στόμα, βουλωμένα αυτιά, τυφλότητα μπροστά στην  τραγωδία..
Άπραγοι θεατές και παρατηρητές της φοροδιαφυγής, της φοροκλοπής,
του λαθρεμπορίου και της μαύρης εργασίας.. Το φορτωμένο κράτος με τις 
μολυσματικές παθογένειες της πολιτικής και τις μίζερες νοοτροπίες της 
κοινωνίας δεν τους έχει αγγίξει διόλου . Κρίμα γιατί σε όλες σχεδόν τις μεγάλες
λαϊκές  επαναστάσεις  οι πνευματικοί άνθρωποι ήταν μπροστά . Εδώ μακάριοι
οι έχοντες και κατέχοντες ; Πάντως σιωπηροί με παγερή αδιαφορία .
Κανείς δεν ζήλεψε το λόρδο Μπάιρον !!!.