δεν λέγεται. Οι δύο αρχηγοί ανταγωνίζονται σε ψεύδη, ανοησίες, πληστη-
ριασμό παροχών, και φαρσικές εξαγγελίες. Η ανάγκη της πολιτικής επιβί-
ωσης τους ωθεί να ψηφοθηρούν ασύστολα και αναπαράγουν τη σαθρή
κομματική συνθηματολογία με τα ανεπανάληπτα "δεσμεύομαι". Και ποιός
θα σας ζητήσει ρέστα ω λαοπλάνοι ; Κι εκείνα τα μικρά κόμματα που
έχουν αποσυντεθεί σε ένα σωρό αποκόμματα ή ψαρεύουν σε θολά νερά,
με "πατριωτικές" κορώνες πως να σου δώσουν μια βεβαιότητα ότι μπο-
ρούν να αρθρώσουν αλήθειες και να τις πιστέψεις ;
Επαγγελματίες πολιτικοί, εξαρτημένος απ΄αυτούς λαός και οι επικυ-
ρίαρχοι του κεφαλαίου που μοιραία επιβάλλουν τη θέλησή τους .
Ενα σωρό αλληλοκατηγορίες με βαρειές εκφράσεις κι ο λαός βλέπει
για άλλη μια φορά το στημένο όσο και άθλιο παιχνίδι εγκλωβισμένος
με φρούδες ελπίδες.
Ιλαρόν το θέαμα, γελοία τα ακούσματα, το ίδιο κακοπαιγμένο έργο.
Άθλια σιωπή για τις παροχές στο Βατοπέδι. Κιχ τα κόμματα. Μα τι θα
τα κάνουν οι λεγόμενοι "άγιοι πατέρες" τα φιλέτα ; Δεν ορκίστηκαν
ακτημοσύνη ; Τζάμπα θυσιάστηκε ο Χριστός !!!.
Εχει δίκιο ο λαός να αισθάνεται αδύναμος, άθυρμα στα χέρια
"ρεαλιστών" πολιτικών και δυνάμεων που δεν τον υπολογίζουν. Αλλά
τελεί εν αδίκω όταν νομιμοποιεί με την ψήφο και την απραξία του
συμπεριφορές που τον υποτιμούν αποδεχόμενος μοιρολατρικά τα
τετελεσμένα.
Εχουν δίκιο οι νεότερες γενιές να διαμαρτύρονται για τις αθλιότητες
των παλαιών. Μόνο που αποκαλύπτονται τραγικά ίδιες, όταν
έρχονται στα πράγματα. 16-7-07.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου