ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ Η ...ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ.

Λίγα για το προηγούμενο άρθρο μας περί αποχής.
Τελικά ένα 40,32% των ψηφοφόρων έριξε τη "μούντζα" του κατά
Σύνταγμα μεριά . θυμίζοντας το της Μαρίας Αντουανέτας στο λαό
της που φώναζε "πεινάμε", λέγοντας το κτηνώδες "Γιατί δεν τρώτε
παντεσπάνι" !!!.

Ενώ λοιπόν άλλα κράτη έχουν διπλάσιο και τριπλαάσιο χρέος από
εμάς, κανένα δεν προσέφυγε στο ΔΝΤ για να φορτωθεί εξοντωτικά
τοκοχρεωλύσια. Ενώ εμείς μπήκαμε στο στόμα του τέρατος χάρη
στον ευφυέστατο ΓΑΠ.
Πως δημιουργήθηκε και γιατί αυτό το δυσβάστακτο για τη χώρα μας
δημόσιο χρέος ; Ήταν αναγκαίο ;
Ας το αναλύσσυμε διαβάζοντας διάφορα έντυπα και με την άποψή μας.
Βασικό κίνητρο της κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος ήταν η
κατάληψη της εξουσίας εγγράφοντας το λαό όπου δεν πιάνει μελάνι.

Δημιούργησαν οι άθλιοι ένα ογκώδες, δυσκίνητο, δαπανηρό δημόσιο
με εκατομμύρια υποαπασχολούμενους ψηφοφόρους . Επίσης έβαλαν 
στο χέρι τα δις αποθεματικά των ταμείων  και τώρα τα πληρώνει το
κράτος.
Μας έλλειπε το λούστρο και παραμυθιάζονταν μας περί εθνικής υπο-
χρέωσης στη χώρα των Ολυμπιακών Αγώνων, ρήμαξαν το ταμείο
το 2004 με άγνωστο τελικά ποσό δαπανών. Η ελίτ των εργολάβων
εξασφάλισε γενιές και γενιές.
Αλλεπάλληλοι φορολογικοί νόμοι εξασφάλισαν τους φοροκλέφτες στο
παρόν και στο μέλλον. Ο εξοπλισμός σαν αστακών, για να μην ...υπολει-
πόμαστε από τους τουρκαλάδες δημιούργησαν αβάσταχτα χρέη και βαθύ-
πλουτους μιζαδόρους. Από τη νοθεία των καυσίμων, που δεν μπορούν
δεκάδες χρόνια να βάλουν χέρι χάνονται δις πλουτίζοντας άλλοι.
Η κεφαλαιοποίηση των τραπεζών με λεφτά του λαού επιβάρυνε πάλι
το δημόσιο με 28 δις.
Όλα τα παραπάνω έφτασαν τα 340 δις και τα πληρώνουμε οι μη έχοντες!!!.
Ελάχιστοι στο σκαμνί και στη στενή. Ατιμωρησία και εμμονή να είναι πάλι
στην εξουσία οι δολιοφθορείς της κατάντιας μας.
Φορολογούμσατε σαν Σκανδιναβοί με κοινωνικές παροχές Αφρικανικών κρατών.
Χάνουμε τα σπίτια μας, χάνουμε τα δικαιώματά μας, χάνουμε την αξιοπρέπειά
μας, χάνουμε το μέλλον μας, υποταγμένοι στο πεπρωμένο μας. Αντίδραση ;
Οι "μούντζες" στο Σύνταγμα !. Γιατί είμαστε απελπιστικά σίγουροι πως αύριο
θα είμαστε σε χειρότερη κατάσταση !.
Έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να αυξήσει τα ποσοστά του, με τόση παραπάνω
φτώχεια, ανεργία και απελπισία που παράχθηκε αυτή τη διετία, δεν έπεισε με τόσες
διαφορετικές απόψεις.
Πήραν λένε το μήνυμα !. Κι αυτό τους λέει ανασχηματισμό ; Πάλι καήκαμε με
τους αποτυχημένους φωστήρες. Θα δουν μαύρο δαγκωτό σε βουλευτικές.
Και κάτι χαρούμενο !!!!!!! Το μηνιάτικο των Ευρωβουλευτών συμποσούται
σε 41.945.40 ευρώ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Και ψηφίσαμε κάτι λουλούδια.
Πληρώνουν τα 500 εκατομμύρια των Ευρωαπίων τους τουρίστες βουλευτές. 

Η ΑΠΟΧΗ...

Στις εκλογές της Κυριακής για τις οποίες οι πάντες συνιστούν όχι αποχή
αλλά όλοι παρόντες για λόγους Δημοκρατίας και ατομικών δικαιωμάτων.
Πως μπορεί όμως να πιστωθεί ή να χρεωθεί η νίκη  ή η ήττα, στα εκατομ-
μύρια  των ανέργων, περιθωριοποιημένων οικονομικά , συντετριμμένο
επαγγελματικά που αναπολεί την προηγούμενη ισορροπημένη ζωή του
κάνει απολογισμό του πως κατάντησε τώρα και θέλει να αυτοτιμωρηθεί
που δεν πρόβλεψε ή να τιμωρήσει επειδή πίστεψε !!!.

Πως και ποιός μπορεί να απευθυνθεί σ΄αυτόν τον πολίτη που δύσκολα 
ακούει ένα ποταμό ΘΑ για το μέλλον . Ποιό μέλλον ; Τώρα καίγεται, τώρα
πεινάει, τώρα δικαινδυνεύει να χάσει το σπίτι του, τώρα είναι ανήμπορος
να βοηθήσει τα παιδιά του. Ποιός μπορεί να τον πείσει ; Ποιός μπορεί
να πείσει τον άστεγο, τον συσσιτούμενο στην ουρά, τον ανασφάλιστο
υγειονομικά , που πέρασε πλέον ( από το δεν πληρώνω στο Σύνταγμα)
;πό το σημείο της οργής στο σημείο της αδιαφορίας και της εσωστρεφούς
ηττοπάθειας.

Όταν  το παρόν του  είναι ζοφερό ίδιο με το αύριο και παραπέρα, όταν 
έχει στείλει άπειρα βιογραφιά, έχει γλύψει κάθε "ισχυρό και μη". Τίποτα.
Δεν περιμένει κάτι απέξω, κάτι πολιτικά αποτελεσματικό.

Πως και ποιόν να ψηφίσει ; Γιατί ; Το τώρα του και το αύριο είναι άδεια.
Τους θεωρεί πια όλους ίδιους. Η μάχη γι΄αυτόν τον πολίτη έχει χαθεί.
Ενοχοποιεί τους πάντες, δεν πιστεύει κανέναν και στην απελπισία του
ρίχνει τιμωρητική ψήφο στα άκρα, έτσι από άχτι στην εξουσία και τους
λοιπούς λαοπλάνους που υπόσχονται ονειροφαντασίες.

ΑΕΡΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ.

Η πολιτική αερολογία των ημερών για τις αυτοδιοικητικές εκλογές έχει
πάρει τη θέση της πολιτικής ρητορείας και εν όψει των εκλογών απογειώ-
νεται οριστικά από το έδαφος της ωμής πραγματικότητας με τις αλλεπ-
άλληλες "δεσμεύσεις" αερολογιών, οραμάτων, πληθωρικών ΘΑ, απρα
ματοποίητων υποσχέσεων σε περιβάλλον ασφυκτικής κρατικής φτώχειας
και φυσικά των Ο.Τ.Α. 
Αέρας κοπανιστός πολιτικού λόγου, ανυπαρξία προγραμμάτων κοστο-
λογημένων και μέγα πλήθος ψηφοφόρων σκεπτικιστών χαμογελούν 
μέσα στη φτώχεια τους από τις ηλιθιότητες που ακούν από τους επίδο-
ξους σωτήρες των δήμων τους καθώς και με τα δίκην οπτασίας και ...
...ονειρώξεων οράματα.

Απουσιάζουν σαφή και συγκεκριμένα, πραγματοποιήσιμα, απτά κι όχι
όνειρικά προγράμματα   από τους επίδοξους Δημάρχους με ανύπαρκτα 
τυπικά προσόντα και μόνο εφόδιο το όνειρο κατάληψης της εξουσίας.
Πόσοι από δαύτους είναι αποτυχημένοι επαγγελματίες, ή μικρουπάλληλοι 
με απειρία διοικήσεως ή και άεργοι (προσοχή όχι άνεργοι).

Η Ελληνική κοινωνία για πολλά μπορεί να κατηγορηθεί, αλλά όχι για μαζική 
ηλιθιότητα, όταν η ιδεολογία έχει αντικατασταθεί με την αερολογία. Έτσι μοδάτοι
με ...φωτογραφικό photoshop λογοδιάρροια, και πολύ χαρτί, χιλιοειπωμένα
συνθήματα, μονίμως ανεξάρτητοι από κόμματα ( ω τι ψέμα) φαντασία μηδέν, 
σοβαρές αλληλοκατηγορίες, κοκορομαχίες για το θεαθήναι και ντόρος πολύς
να γίνεται στο όνομά τους.

Στην Ελλάδα που γεννήθηκε η Δημοκρατία είναι διάχυτη η πεποίθηση πως τίποτα
καλό δεν μπορεί να γίνει ώστε να αναγεννηθεί ο Φοίνικας που φαίνεται ότι κοιμή-
θηκε οριστικά, από ένα καταδικασμένο πολιτικό σύστημα που λειτουργεί, όπως
πριν από τα μνημόνια, απομυζόντας και την τελευταία ρανίδα αίματος από όσους
δεν έχουν και δεν κατέχουν!.

Νέα σχήματα με παλιές δομές, νέα πρόσωπα με παλιές ιδέες, παλιά πρόσωπα 
συνηθισμένα να βιοπορίζονται μόνο από το Δημόσιο κολλημένα στην εξουσία
ελλείψει επαγγέλματος, κι αν ακόμα αν κάποιοι θέλουν να προσφέρουν, ξαναμ-
πλέκουν στα γρανάζια του πουθενά και ψαρεύουν σε θολά νερά. 
Προεκλογικές σούπες όπου χωρούν όλες σε μια κουταλιά.

Κάποιοι μπορεί ν΄αξίζουν, αλλά χάνονται μπροστά στο χάλι του σωρού,κι άντε
να τους βρείς και να πειστείς ότι πράγματι διαφέρουν σε ένα ήδη πολυσάπιο
πολιτικό σύστημα. Και η παλιά ηλίθια τακτική. Προεκλογικά όλη η χώρα ένα 
καραγιαπί. Φυλάνε κάποια ποσά πιστεύοντας οι βλάκες ότι έτσι θα κερδίσουν
ψηφαλάκια. Είναι τόσο βλάκες που ανέκαθεν πιστεύουν ότι αυτά τα πασαλείμματα
θα τους δώσουν ψήφους !!!.Έτσι όπου μαστορέματα μετά από πολύχρονη εγκατά-
λειψη, μία είναι η επιλογή : Μαύρο.
 Ως ελάχιστη ένδειξη διαμαρτυρίας για την υποτίμηση
της κοινής νοημοσύνης από ορισμένους.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μουδιασμένο κόσμο. 'Ισως κάτι να κρύβεται 
ενδόμυχα για την κρίσιμη ώρα...
Μια διαλυμένη κοινωνία, κουρασμένη από την ανέχεια και την καθημερινή
ταπείνωση , συνιστά δυσεπίλυτο γρίφο.
 
Που είναι ο Απολογισμός ; Να μην μπορεί δηλαδή να απέλθει ουδείς από οποιοδήποτε
δημόσιο αξίωμα, χωρίς να δώσει λογαριασμό ! να μην μπορεί να παραδώσει το 
χαρτοφυλάκιό του, χωρίς να εκθέσει λεπτομερώς τα πεπραγμένα του, να ζυγισθεί και να
βρεθεί σωστός.

Προσοχή λοιπόν. Η ψήφος μας είναι το μόνο ατομικό δικαίωμα που μας έμεινε.
Να μην πάει στον κουβά, στο αερολόγο φιλικό περιβάλλον ή στο συγγενολόϊ.
Για 5 χρόνια μετά θα φτύνουμε το χέρι μας που έβαλε τον σταυρό σε ανάξιους.
Περίσκεψη και σοβαρότητα. Να μην πλουτίσουμε τους τυχάρπαστους και πονηρούς .
Είναι μεγάλη η ευθύνη του πολίτη, που έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο.
Έχουμε δικαίωμα στο όνειρο και στην ελπίδα. Δικαιολογημένα αισθανόμαστε θυμό, 
αλλά στην κάλπη καλούμαστε να αποφασίσουμε με καθαρό μυαλό.
Δεν είμαστε υπηρέτες των κομμάτων, αλλά τα κόμματα είναι αυτά που καλούνται
να υπηρετούν τον πολίτη.

Η Δημοκρατία απαιτεί τη συμμετοχή του πολίτη. Κάθε άρνηση ψήφου είναι σε βάρος
μας και οι κάλπες αποτελούν την έκφραση της βούλησης ενός λαού που επιλέγει 
να είναι κυρίαρχος.

Είναι η ώρα της κρίσης και της απόφασης . 
Καλό βόλι με σκέψη  
 

193 ΝΕΩΤΕΡΑ XΡΟΝΙΑ ΙΔΙΟΙ...

Ο Μεγάλος Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του γράφει..

"Αν μας έλεγε κανένας αυτείνε τη λευτεριά όπου θα γευόμαστε
θα περικαλούσαμε τον Θεόν να μας αφήσει εις τους Τούρκους
άλλα τόσα χρόνια, όσο να γνωρίσουν οι άνθρωποι τι θα ειπεί
πατρίδα,, τι θα ειπεί θρησκεία , τι θα ειπεί φιλοτιμία, αρετή και 
τιμιότη". 
Και συμπεραίνει: " Αυτά λείπουν από όλους εμάς στρατιωτικούς
και πολιτικούς". Ενώ καταγγέλει : " Τις πρόσοδες της πατρίδος 
της κλέβομεν., από υποσταστικά δεν της αφήσαμεν τίποτας, σε 
'πηρεσίαν να μπούμεν, ένα βάνομεν εις το ταμείον δέκα κλέβομεν.
Αγοράζομεν πρόσοδες, τις τρώμεν όλες "

Αυτά τότε και ποιά η διαφορά με το σήμερα ;
 Όταν το κράτος είναι ανύπαρκτο, όπως τότε, η κομματοκρατία
ασάλευτη, η φοροδιαφυγή και λάδωμα και διαφθορά, οι λίστες
σε ύπνο , όλα αυτά από ανθρώπους που δεν έχουν ούτε ένα
 ένσημο, τι θαύματα να περιμένεις !.

Και να μας πάρει ο διάολος, εδώ σκέτη σαβούρα, ενώ στο εξωτερικό
από εργάτη μέχρι καθηγητή  διάσημοι, επώνυμοι, εργατικοί, πειθαρχικοί,
βγάζουμε ό,τι καλύτερο. Το εδώ κλίμα μας μπασταρδεύει 3000 χρόνια
και βγάζουμε μόνο τον εσωτερικό βόθρο που έχουμε πληθωρικά.  

Να μαυρίσουμε τους κάθε καρυδιάς καρύδι υποψήφιους
κομματοκρατούμενους-ανεξάρτητους σωτήρες, αλλά και να παραιτηθούμε
επιτέλους από τις πελατειακές μας αξιώσεις προτάσσοντας το κοινό και το
εθνικό συμφέρον. Ολέθριο λάθος να πετάξουμε την ψήφο μας στον κουβά !.