Ο Μεγάλος Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του γράφει..
"Αν μας έλεγε κανένας αυτείνε τη λευτεριά όπου θα γευόμαστε
θα περικαλούσαμε τον Θεόν να μας αφήσει εις τους Τούρκους
άλλα τόσα χρόνια, όσο να γνωρίσουν οι άνθρωποι τι θα ειπεί
πατρίδα,, τι θα ειπεί θρησκεία , τι θα ειπεί φιλοτιμία, αρετή και
τιμιότη".
Και συμπεραίνει: " Αυτά λείπουν από όλους εμάς στρατιωτικούς
και πολιτικούς". Ενώ καταγγέλει : " Τις πρόσοδες της πατρίδος
της κλέβομεν., από υποσταστικά δεν της αφήσαμεν τίποτας, σε
'πηρεσίαν να μπούμεν, ένα βάνομεν εις το ταμείον δέκα κλέβομεν.
Αγοράζομεν πρόσοδες, τις τρώμεν όλες "
Αυτά τότε και ποιά η διαφορά με το σήμερα ;
Όταν το κράτος είναι ανύπαρκτο, όπως τότε, η κομματοκρατία
ασάλευτη, η φοροδιαφυγή και λάδωμα και διαφθορά, οι λίστες
σε ύπνο , όλα αυτά από ανθρώπους που δεν έχουν ούτε ένα
ένσημο, τι θαύματα να περιμένεις !.
Και να μας πάρει ο διάολος, εδώ σκέτη σαβούρα, ενώ στο εξωτερικό
από εργάτη μέχρι καθηγητή διάσημοι, επώνυμοι, εργατικοί, πειθαρχικοί,
βγάζουμε ό,τι καλύτερο. Το εδώ κλίμα μας μπασταρδεύει 3000 χρόνια
και βγάζουμε μόνο τον εσωτερικό βόθρο που έχουμε πληθωρικά.
Να μαυρίσουμε τους κάθε καρυδιάς καρύδι υποψήφιους
κομματοκρατούμενους-ανεξάρτητους σωτήρες, αλλά και να παραιτηθούμε
επιτέλους από τις πελατειακές μας αξιώσεις προτάσσοντας το κοινό και το
εθνικό συμφέρον. Ολέθριο λάθος να πετάξουμε την ψήφο μας στον κουβά !.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου